บทสัมภาษณ์ โรมัน โปลันสกี้ ผู้กำกับ นักเขียนบทภาพยนตร์ และ ผู้อำนวยการสร้าง
VENUS IN FUR
เขียนบทโดย เดวิด ไอฟส์ และ โรมัน โปลันสกี้
ดัดแปลงจากบทละครเวที โดย เดวิด ไอฟส์
Franco Polonaise RP Productions / Monolith Films Co-production
เรื่องย่อ
เรื่องราวเกิดขึ้น ณ โรงละครปาริเซียง เมื่อโธมัส ผู้กำกับละครเวที กำลังรู้สึกเบื่อหน่ายเต็มทนกับการออดิชั่นหานักแสดงหญิงในละครเวทีเรื่องใหม่ของเขาที่ดูท่าว่าจะไม่มีใครแสดงได้ตามมาตรฐานที่ต้องการ ขณะที่กำลังจะถอดใจนั่นเอง โธมัสก็ได้พบกับวานด้า หญิงสาวใจกล้าที่มาพร้อมกับบุคลิกที่ไม่เหมือนใคร
แม้ว่าวานด้าจะเต็มไปด้วยนิสัยแบบที่เขาเกลียด ไม่ว่าจะเป็นความบ้า ความแสบ ความร้าย แต่ไม่นานนัก โธมัสก็ต้องยอมรับว่าเธอคือนักแสดงที่เขาตามหา ทั้งความความใจในตัวละครอย่างถ่องแท้ ทุกประโยคจากในบทที่เธอพูดราวกับว่ามันออกมาจากใจ .. จนทำให้ผู้กำกับหนุ่มเริ่มจะถูกดึงดูดและดำดิ่งลงไปในวังวนแห่งความลุ่มหลงที่มีต่อผู้หญิงคนนี้อย่างไม่รู้ตัว ...
บทสัมภาษณ์ โรมัน โปลันสกี้
ผู้กำกับ นักเขียนบทภาพยนตร์ และ ผู้อำนวยการสร้าง
ทำไมคุณถึงตัดสินใจที่จะสร้างภาพยนตร์จากละครเวทีที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายของ ซาเชอร์-โมซอช เรื่องนี้
ต้องขอบคุณทีมงานของผม เจฟฟ์ เบิร์ก ซึ่งผมได้พบกับเขาในงานเทศกาลภาพยนตร์คานส์ปีที่แล้วและได้รับบทของภาพยนตร์เรื่องนี้ เจฟฟ์บอกผมว่า “คุณต้องชอบมัน!” หลังจากนั้นผมจึงกลับห้องพักของตัวเองและเริ่มอ่านบทภาพยนตร์เรื่องนี้ “ใช่เลย นี่แหละสิ่งที่ฉันชอบ!” ผมคิดกับตัวเอง แต่ละประโยคในบทช่างมีอารมณ์ขันจนทำให้ผมต้องหัวเราะออกมาดังๆครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งไม่ใช่อะไรที่จะเกิดขึ้นได้บ่อยหรอกนะครับ มันมีส่วนผสมของความย้อนแยง เสียดสี นอกจากนี้ผมยังชอบประเด็นเกี่ยวกับเฟมินิสต์อีกด้วย มันทำให้ผมอยากที่จะสร้างผลงานชิ้นนี้ออกมาเป็นภาพยนตร์ และคิดว่ามันน่าจะเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ร่วมงานกับเอมมานูเอลอีกครั้ง ผมนึกภาพออกในทันทีเลยล่ะครับว่าภาพที่ออกมา รวมทั้งบรรยากาศในเรื่องควรจะเป็นอย่างไร
หลังจากผลงานเรื่อง Carnage นี่ถือเป็นครั้งที่สองแล้วที่คุณสร้างภาพยนตร์ที่ดัดแปลงมาจากละครเวที นอกจากนี้ยังเป็นผลงานภาษาฝรั่งเศสครั้งแรกของคุณอีกด้วย
ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยครับ สิ่งที่ทำให้ผมสนใจในภาพยนตร์เรื่องนี้ก็คือเรื่องราวของมัน ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความพิเศษตรงที่มันมีตัวละครเพียงแค่ 2 ตัวเท่านั้น ซึ่งเป็นหนึ่งในความฝันของผมมาตลอดที่อยากสร้างผลงานที่มีตัวละครแค่ 2 ตัว มันคือความท้าทายครั้งยิ่งใหญ่ที่สร้างแรงบันดาลใจให้แก่ผมและผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีนะครับ ไม่งั้นผมคงจะรู้สึกเบื่อแย่ สิ่งที่ยากที่สุดก็คือการต้องถ่ายทำในสถานที่เดียวกับตัวละครทั้ง 2 โดยที่ไม่ทำให้ผู้ชมรู้สึกเซ็งและไม่ทำให้มันเป็นเหมือนละครเวทีที่ถูกอัดวีดีโอมาฉาย
เล่าให้ฟังเกี่ยวกับการทำงานร่วมกับเดวิด ไอฟส์หน่อยได้ไหม
ขั้นแรกเราเริ่มต้นจากการตัดบทพูดและปรับฉากบางฉาก ความตั้งใจของเราคือการทำให้มันมีความเป็นภาพยนตร์ ตามปกติแล้วในการสร้างละครเวที เหตุการณ์สำคัญต่างๆมักจะเกิดขึ้นในห้องออดิชั่น ผมคิดว่ามันเป็นอะไรที่ธรรมดาเกินไปครับ อย่างไรก็ตาม ในประเทศฝรั่งเศส โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงละครเอกชนซึ่งมักจะจัดการออดิชั่นขึ้นบนเวทีจริง ผลงานของพวกเรานั้นเต็มไปด้วยรายละเอียดเล็กๆน้อยๆมากมายครับ บางครั้งมันทำให้ผมต้องตัดสินใจที่จะเพิ่มเติมบางฉากในการแสดงและด้นสดด้วย
ปกติแล้วคุณคุ้นเคยกับโลกของซาเชอร์-โมซอชไหม
ไม่เลย!
คุณคิดไหมว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้กำกับและนักแสดงนั้น คือความสัมพันธ์แบบซาดิสม์และมาโซคิสม์
แน่นอนครับ มันเป็นหนึ่งในประโยคที่เดวิด ไอฟส์เขียน ซึ่งทำให้ผมต้องหัวเราะออกมาแบะอยากที่จะสร้างภาพยนตร์ที่ดัดแปลงจากบทละครเวทีของเขาครับ
คุณรู้สึกว่าตัวเองคล้ายกับตัวละครตัวไหนมากที่สุด
ไม่มีเลยครับ! แม้ว่างานที่ผมทำจะทำให้ผมใกล้เคียงกับตัวละครที่เป็นผู้กำกับมากกว่า แต่ผมคิดว่าตัวเองไม่คล้ายกับตัวไหนเลยนะ! ผมไม่คิดว่าตัวเองจะตกหลุมรักผู้หญิงแบบนั้นได้ ผมชอบที่เขาพูดว่า “ผมจะใช้ Lyric Suite ของอัลบอง เบิร์จ สำหรับช่วงเปลี่ยนฉาก" และเธอตอบว่า “เป็นไอเดียที่อัจฉริยะมาก!” มันทำให้โธมัสรู้สึกประหลาดใจสุดๆ เขาถามวานด้าว่าเธอรู้จักมันเหรอ เธอตอบว่า “ไม่” .. ผมชอบโมเมนต์แบบนี้มากๆครับ
อะไรในตัว เอมมานูแอล ซีจเญร์ ที่ทำให้เธอเหมาะกับบทบาทนี้
รูปร่างหน้าตา ภาพลักษณ์ของเธอ และความสามารถในการเปลี่ยนอารมณ์ได้อย่างน่าทึ่ง ผมคิดว่าบทบาทธรรมดาทั่วๆไปคงจะถือเป็นเรื่องง่ายเกินไปสำหรับเธอในการรับบท แต่สำหรับในภาพยนตร์เรื่องนี้ บทของวานด้า กลับยิ่งง่ายสำหรับเธอเข้าไปอีก เพราะเธอแทบจะไม่ต้องแสดงเลย มันเป็นธรรมชาติมาก เอมมานูเอลสามารถปรับโทนเสียง สำเนียงและบุคลิกได้อย่างดีเยี่ยม มันเป็นอะไรที่สุดยอดครับ
แล้วมาติเออ อมาลริกล่ะ
เขาเป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยม และยังเป็นผู้กำกับด้วย ดังนั้นเขาจึงมีความเข้าใจเป็นอย่างดีในรายละเอียดการถ่ายทำ ผมคิดว่าเขามีพรสวรรค์ครับ นอกจากนี้ยังอัจฉริยะ ซึ่งเป็นส่วนผสมที่ทำให้เขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ! มีนักแสดงไม่กี่คนหรอกครับที่ทำได้แบบเขา
คุณใช้กล้องกี่ตัวในการถ่ายทำ
แค่ตัวเดียวครับ มันมีมุมที่ดีที่สุดแค่เพียงมุมเดียวเท่านั้น ผมถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้จากมุมมองของผม ถ่ายทำตามสิ่งที่ผมอยากจะเห็น แต่ผมจะให้นักแสดงเป็นคนกำหนดจุดยืนหรือตำแหน่งของพวกเขาเองนะครับ ผมไม่อยากสร้างผลงานที่ผมจับนักแสดงแปะเข้าไปในฉากตามใจชอบ มันเหมือนกับการตัดสูทสุดประณีต จากนั้นก็บังคับให้ใครซักคนยัดตัวลงไปในชุดๆนั้นให้ได้ ซึ่งคงจะไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่นัก ผมมักจะฝึกซ้อมร่วมกับนักแสดง จากนั้นก็จินตนาการภาพว่าผมควรจะถ่ายทำจากมุมมองแบบไหนออกมาดี ผมอยากจะให้มันเป็นภาพยนตร์ที่ถ่ายทอดมุมมองสายตาของผม และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ผมเลือกที่จะใช้กล้องเพียงตัวเดียวในการถ่ายทำครับ
คุณได้กลับมาทำงานร่วมกับพาเวล อีเดลแมนอีกครั้ง เพราะอะไรคุณถึงเลือกให้เขาเข้ามาร่วมงานในโปรเจคนี้
ผมมองหาคนที่รู้ความต้องการของผมครับ กับพาเวล ผมแทบจะไม่ต้องบอกเลยว่าอยากได้อะไร เขารู้ดีในสไตล์การทำงานของผม เช่นเดียวกันกับอเล็กซานเดอร์ ผู้ทำเพลงประกอบในภาพยนตร์เรื่องนี้ ทั้งคู่กลายเป็นทั้งเพื่อนสนิทและเพื่อนร่วมงานของผม
ภาพยนตร์เรื่อง VENUS IN FUR มีดนตรีประกอบมากมายซึ่งบางครั้งแสดงความขัดแย้งกับเหตุการณ์ที่เกิดในเรื่อง นอกจากนี้ยังเสริมอารมณ์ขันและความแฟนตาซีเข้าไปอีก
สิ่งเดียวที่ผมบอกกับอเล็กซานเดอร์ก็คือ ผมอยากให้ภาพยนตร์มีเสียงดนตรีเยอะๆ เขาได้อ่านบทและเสนอแนะในสิ่งที่ผมมีความเห็นตรงกัน ซึ่งก็คือความเรียบง่าย เช่นเดียวกันกับพาเวล ตอนต้นของเรื่อง ผมอยากให้มันดูจริงและเมื่อเรื่องราวดำเนินไปเรื่องๆ มันก็เริ่มมีความเป็นแฟนตาซีและใส่จินตนาการลงไปเรื่อยๆ
หลังจากฉากโทรศัพท์ เราได้เห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ดำเนินไปถึงจุดเปลี่ยนบางอย่าง และแสงของภาพก็แตกต่างออกไป ตัวละครของเอมมานูแอล ซีจเญร์ก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างไปจากเดิม
ผมชอบที่จะพัฒนาความคลุมเครือให้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างช้าๆ ในขั้นตอนของการพัฒนาบทกับเดวิด เราตัดสินใจที่จะสร้างความรู้สึกที่ห่างไกลจากความเป็นจริงมากขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ผู้ชมก็ไม่อาจที่จะจับได้ว่า เพราะเหตุใดมันจึงเป็นเช่นนี้
ฉากเต้นในตอนท้าย เหมือนจะเป็นจุดไคลแม็กซ์ของเรื่อง
ผมได้ไอเดียของฉากนี้ในวินาทีสุดท้ายเลยล่ะ ผมรู้ว่าตัวเองอยากที่จะสื่ออารมณ์แบบไหน แต่ก็ยังหาวิธีที่เหมาะสมในการถ่ายทอดมันออกไปไม่ได้ ในท้ายท้ายที่สุดผมก็เลือกใช้การเต้นซึ่งได้รับแรงบันดาลใจมาจากการเต้นแบบกรีกครับ
คุณได้อ่านบทของภาพยนตร์เรื่อง Venus in Fur ในงานเทศกาลภาพยนตร์คานส์ปีที่แล้ว และในปีถัดมาคุณก็ได้ส่งผลงานภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าแข่งขัน ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
ใช่ครับ มันเป็นอะไรที่บ้ามาก ต้องขอบคุณทีมงานและนักแสดงทุกคนที่ทำให้ทุกอย่างสำเร็จลุล่วงได้อย่างรวดเร็ว ทุกคนทำงานกันอย่างหนักทุกขั้นตอน!
ถ้าคุณสามารถเลือกเก็บภาพหนึ่งภาพจากภาพยนตร์เรื่อง VENUS IN FUR ไว้ได้ มันจะเป็นภาพเป็นไหน
ฉากการออดิชั่น แน่นอนอยู่แล้ว!
