happy on December 29, 2012, 07:09:46 PM
Killing Them Softly / ค่อยๆล่า ฆ่าไม่เลี้ยงนักแสดง - แบรด พิทท์, แซม ร็อคเวลล์, เรย์ ลิออตต้า, ริชาร์ด เจนกินส์, เจมส์ แกนโดลฟินี่
ผู้กำกับ - แอนดรูว์ โดมินิค
ประเภท – แอ็คชั่น
กำหนดเข้าฉาย 17 มกราคม 2013 เฉพาะเครือ SF และ เครือ APEX เท่านั้น แจ็คกี้ โคแกน คืออาชญากรมืออาชีพที่ถูกจ้างมาเพื่อสืบสวนการปล้นซึ่งเกิดขึ้นในระหว่างการพนันไพ่โป๊กเกอร์ของพวกมาเฟีย ชายโง่สามคน ผู้คิดว่าตัวเองฉลาด เข้าปล้นบ่อนของแก๊งมาเฟีย ที่อยู่ภายใต้การคุ้มกัน ทำให้เศรษฐกิจของบรรดาแก๊งมาเฟียในท้องถิ่นต้องพังครืนลงมา แบรด พิตต์รับบท ผู้คุ้มกฎ ที่ถูกจ้างวานให้ไล่ล่าพวกเขา และฟื้นฟูกฎระเบียบให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม KILLING THEM SOFTLY ยังร่วมแสดงโดยริชาร์ด เจนกินส์ (THE VISITOR), เจมส์ แกนดอลฟินี (THE SOPRANOS), เรย์ ลิออตต้า (NARC), สกู๊ต แม็คแนรี (MONSTERS), เบน เมนเดลซอห์น (ANIMAL KINGDOM) และวินเซนต์ คูราโทลา (THE SOPRANOS) นอกจากนั้นแล้ว แม็กซ์ คาเซลลา, เทรเวอร์ ลอง, สเลนและแซม เชพเพิร์ดก็ได้ร่วมแสดงด้วยเช่นกัน
KILLING THEM SOFTLY เขียนบทและกำกับโดยแอนดรูว์ โดมินิค (THE ASSASSINATION OF JESSE JAMES BY THE COWARD ROBERT FORD) จากนิยายโดยจอร์จ วี. ฮิกกินส์เรื่อง COGAN’S TRADE แบรด พิตต์, ดีดี้ การ์ดเนอร์, สตีฟ ชวอร์ทซ์, พอลลา เมย์ ชวอร์ทซ์และแอนโธนี คาตากัส อำนวยการสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ โดยมีโรเจอร์ ชวอร์ทซ์, แมทธิว บัดแมน, วิล เฟรนช์และดักกลาส เซย์เลอร์ จูเนียร์รับหน้าที่ผู้ร่วมอำนวยการสร้าง ผู้กำกับภาพ เกร็ก เฟรเซอร์และผู้ออกแบบงานสร้างและออกแบบเครื่องแต่งกาย แพทริค นอร์ริส นำทีมงานเบื้องหลัง ผู้คัดเลือกนักแสดงสำหรับ KILLING THEM SOFTLY คือฟรานซิน ไมส์เลอร์และไบรอัน เอ. เคทส์, เอ.ซี.อี. รับหน้าที่มือลำดับภาพ ผู้ควบคุมงานสร้างคือเมแกน เอลลิสัน, มาร์ค บูตัน, บิล จอห์นสัน, จิม ซีเบล, บ็อบ วีนสไตน์, ฮาร์วีย์ วีนสไตน์, เอดี้ แชงการ์ และสเปนเซอร์ ซิลนา
วีนสไตน์ คัมปะนีและอินเฟอร์โน ภูมิใจนำเสนอ ผลงานสร้างโดยแพลน บี เอนเตอร์เทนเมนต์ ร่วมกับแอนนาพูร์นา พิคเจอร์สและ 1984 ไพรเวท ดีเฟนซ์ คอนแทร็คเตอร์ส KILLING THEM SOFTLY ภาพยนตร์เรื่องนี้จัดจำหน่ายในอเมริกาโดยวีนสไตน์ คัมปะนี ในขณะที่อินเฟอร์โนเป็นตัวแทนจำหน่ายในต่างประเทศ KILLING THEM SOFTLY ยังไม่ได้รับการจัดเรทโดยสมาพันธ์ภาพยนตร์แห่งอเมริกา การสร้างภาพยนตร์คำแถลงการณ์ผู้กำกับ ผมได้ดู THEFRIENDSOFEDDYCOYLE ทางโทรทัศน์และทึ่งกับความสมจริงของตัวละคร สถานการณ์และไดอะล็อคในทันที ผมเสิร์ชหาชื่อของจอร์จ วี. ฮิกกินส์ทางอินเทอร์เน็ตและพบว่าเขาเคยเป็นอัยการในบอสตันมา 20 ปี และจนถึงตอนนี้ ผมก็เกิดความสนใจในตัวเขา...เขาเป็นคนที่รู้ว่าตัวเองกำลังเขียนเกี่ยวกับอะไร และได้เขียนนิยายอีก 20 เรื่อง ซึ่งทุกเรื่องดูเหมือนจะขาดตลาดไปแล้ว ตามตรรกะแบบฮอลลีวูด เบื้องบนน่าจะเขี่ยฮิกกินส์ทิ้งไปหลังจากที่ EDDY COYLE ไม่ได้สร้างเสียงฮือฮาในบ็อกซ์ออฟฟิศ และนี่คือขุมทรัพย์ที่เปี่ยมด้วยศักยภาพ ที่ยังไม่ถูกใช้ ผมสั่งหนังสือของเขามาสิบเล่มจากร้านขายหนังสือมือสอง และก็อ่านมันในทันทีที่พวกมันถูกส่งมาถึงบ้านผม COGAN’STRADEก็เป็นเรื่องที่สามที่ผมอ่าน และดูเหมือนว่ามันจะเหมาะต่อการนำไปสร้างเป็นบทภาพยนตร์ในทันที มันมีทั้งตัวละครเยี่ยมๆ ไดอะล็อคเยี่ยมๆ และพล็อตที่เรียบง่ายมากๆ
เดิมทีผมจินตนาการภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเป็นดรามา แต่พอผมล้วงลึกเข้าไป ผมก็เกิดความคิดว่า นี่คือเรื่องราวเกี่ยวกับวิกฤตเศรษฐกิจ วิกฤตเศรษฐกิจของพวกอาชญากร ที่มีเงินไหลเวียนเป็นเงินจากการพนัน และปัญหาก็เกิดจากความล้มเหลวในการบังคับใช้กฎระเบียบ พูดอีกอย่างก็คือมันเป็นเหมือนหน่วยย่อยของเรื่องราวที่ใหญ่กว่า ที่กำลังเกิดขึ้นในอเมริกาขณะนั้น
แล้วผมก็เริ่มนึกถึง REDALERT หนังสือที่เป็นที่มาของ FAILSAFE ดรามายอดเยี่ยมแต่ก็ไม่น่าจดจำเกี่ยวกับอุบัติเหตุทางนิวเคลียร์และ DR.STRANGELOVE ซึ่งเป็นคอเมดีที่มีพล็อตเดียวกัน คูบริคได้เปิดโอกาสให้เราได้หัวเราะกับความกลัวของเราและผมก็เริ่มนึกว่าบางที ผมน่าจะหาวิธีให้คนได้หัวเราะกับวิกฤตเศรษฐกิจ ที่ทำให้โลกมาอยู่บนขอบเหวของหายนะด้วยเหมือนกัน
ผมรู้สึกเสมอว่า ดรามาอาชญากรรมมักเป็นเรื่องเกี่ยวกับทุนนิยม ด้วยความที่ภาพยนตร์เหล่านั้นจะแสดงให้เห็นถึงไอเดียของเหล่านักทุนนิยมในรูปแบบพื้นฐานที่สุด นอกจากนั้น มันยังเป็นภาพยนตร์เพียงแนวเดียวที่เป็นที่ยอมรับได้แม้ว่าตัวละครจะมีแรงจูงใจจากความต้องการเงินก็ตาม มันไม่มีเข็มทิศศีลธรรมจำพวก ‘ค่านิยมของครอบครัว’ หรือ ‘ทำตามความฝันของคุณ’ ทั้งนั้นครับ
ผมมองเห็นภาพยนตร์ ที่ตัวละครเป็นคนที่ใฝ่ฝันถึงเงินทอง ผู้ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองไร้ความสุขขนาดไหน พวกเขาพบว่างานของตัวเองเป็นอะไรที่น่าเบื่อหน่าย พวกเขาเป็นเหยื่อของเจ้านายไร้ความสามารถ ที่ตัดสินใจไม่เด็ดขาด และพวกเขาก็ทำให้ตัวเองเฉยชาต่อความเจ็บปวดด้วยยาเสพติด เซ็กส์และแอลกอฮอล์ ผู้ไม่เคยต้องการจะมองตาเหยื่อของตัวเอง และผมก็คิดว่า นี่จะต้องเป็นคอเมดี
ผมติดต่อแบรดและอธิบายไอเดียพื้นฐานของผมด้วยข้อความ ผมพยายามจะหยั่งความสนใจของเขาก่อนที่ผมจะรุกคืบหน้า ผมคิดเอาเองว่าตอนนั้น เขาน่าจะมีโปรเจ็กต์ใหญ่กว่ารออยู่ และคงจะไม่สนใจที่จะแสดงหนังทุนไม่สูงนัก ที่ได้รับการติดต่อล่วงหน้าไม่เท่าไหร่ แต่เขาตอบสนองในทันทีและ 45 นาทีหลังจากนั้น ไม่เพียงแต่เขาจะตกลงเล่น แต่เราก็ทำข้อตกลงร่วมกันเป็นที่เรียบร้อย สิ่งที่เหลือมีเพียงแค่การแจ้งเอเจนท์ให้รู้เรื่องนี้ โทรหาดีดี้ (การ์ดเนอร์) และเลือกนายทุน จริงๆ แล้วตอนนั้นผมก็มีอยู่คนหนึ่ง แต่เงินทุนเท่านี้สำหรับหนังแบรด พิตต์ ดูเหมือนจะดีเกินจริง เขาก็เลยถอนตัว ฮอลลีวูดเป็นเมืองประหลาดครับ ถ้าคุณพยายามจะทำดีกับใคร พวกเขาก็มักจะวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน
ส่วนที่เหลือค่อนข้างตรงไปตรงมาครับ เราอยากจะถ่ายทำเรื่องราวเกี่ยวกับเศรษฐกิจที่ล่มสลาย ในรัฐที่นำเสนอส่วนลดการเงินให้กับเรามากที่สุด และนิวออร์ลีนส์ก็ดูเหมือนตัวเลือกที่เหมาะกว่าดีทรอยท์ แล้วเราก็เลือกทีมงานหลักจาก THEASSASSINATIONOF JESSEJAMESBYTHECOWARDROBERTFORD ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ รวมถึงนักแสดงที่ดีที่สุด ที่คิวว่างด้วย เพื่อไปถ่ายทำกันที่นั่น และผลที่ได้คือ KILLINGTHEMSOFTLY ครับ
« Last Edit: December 29, 2012, 07:40:32 PM by happy »
Logged