MOVIE : Star Wars Episode I 9 กุมภาพันธ์ 2012

          ลูกปัดที่ถูกถักทอเป็นลูกไม้แบบสมัยโบราณที่ตกแต่งด้านล่างชุด สายรัดที่อยู่กลางชุดถูกสร้างขึ้นจากผ้าฝ้ายขนาดสั้นสีแดงและเขียว มีการตกแต่งด้วยสีบรอนซ์ เทคนิคพิเศษได้เพิ่มองค์ประกอบและความลึกซึ้งเข้าไปในเนื้อผ้า ปกของเสื้อคลุมและข้อมือถูกตกแต่งด้วยสายถักสีทองเมทัลลิค โดยใช้หลักการเย็บที่เรียกว่า trapunto ที่มีกระบอกเล็กๆ ถูกเย็บติดกับการออกแบบ โดยเส้นได้จะถูกเย็บเพื่อให้เกิดปม ซึ่งนี่ก็เป็นขั้นตอนที่ต้องใช้เวลามากเหมือนกัน ต้องใช้เวลา 1 สัปดาห์ต่อคนสำหรับการเย็บปักถักร้อยและ trapunto และสิ่งที่ครอบเสื้อคลุมจะมีหมวกคลุม โดยมีไหล่ซึ่งเป็นยอดแหลมทรงพีระมิดหนักๆ บุเอาไว้ โดยผ้าคลุมไหล่มีการเดินเส้นด้วยผ้าไหมสีแดง
          ชุดนี้เหมือนกับชุดอื่นๆ ที่มีเครื่องสวมศีรษะที่มีความซับซ้อน ลักษณะเครื่องประดับศีรษะของราชินีในสภาให้ความรู้สึกเหมือนชาวมองโกเลียหนักมาก ชิ้นส่วนถูกชุบด้วยทองเพื่อให้มีสีสันที่เหมาะสม จากนั้นตกแต่งด้วยพลอยเม็ดเล็กๆ “เรารู้สึกว่าเครื่องประดับศีรษะชิ้นนี้คุ้มกับความพยายามมาก มีน้ำหนักและมีการใช้ทองจริงๆ” บิกการ์กล่าว
          เครื่องประดับศีรษะชิ้นอื่นถูกสร้างขึ้นจากลูกปัดที่เป็นของโบราณจากกระโปรงของนักเต้นต่างประเทศราวๆ ปี 1920 เครื่องประดับศีรษะยาวลงมาถึงหน้าผากของพอร์ทแมนเป็นลูกปัดที่ประดับอยู่บนเครื่องประดับศีรษะทั้งหมด ทำให้ดูเหมือนเป็นผมม้าของเธอ ชุดที่เสริมเข้ามาอิงมาจากลักษณะชุดกิโมโนของชาวญี่ปุ่น บิกการ์ได้เสริมการการออกแบบที่มีเอกลักษณ์ของเธอเข้าไป เธอค่อนข้างให้ความสำคัญตรงแขนเสื้อที่เรียกว่า “แขนเพนกวิน” เพราะมันมีลักษณะกลมจนค่อนข้างเหมือนเพนกวิน การเย็บปักถักร้อยด้วยเครื่องจักรและมือถูกใช้เพื่อการผลิตที่มีความซับซ้อนนี้
          เครื่องแต่งกายมีความท้าทายเป็นพิเศษหลายอย่าง ไม่ใช่สำหรับบิกการ์และทีมงานของเธอเท่านั้น แต่สำหรับนาตาลี พอร์ทแมนด้วยเช่นกัน สำหรับเครื่องประดับศีรษะแต่ละชิ้นที่มีการหล่อศีรษะจำลองของพอร์ทแมนขึ้นมา จากที่เครื่องประดับชิ้นนี้และทั้งหมดของราชินีถูกสร้างขึ้นมา
          นอกจากนั้นการสวมเครื่องแต่งกายที่มีความละเอียดและมีความสำคัญของราชินีต้องมีทั้งความคิดสร้างสรรค์และความสมจริง ผู้สร้างภาพยนตร์จึงเกิดความคิดที่ชาญฉลาดให้นักแสดงหญิงมีความพร้อมโดยใช้เวลาและความพยายามเพียงเล็กน้อย พวกเขาแต่งตัวเธอ “ทีละส่วน” มีการสวมชุดด้านในที่ห้องแต่งตัว จากนั้นพอร์ทแมนเดินทางไปที่โรงถ่ายเพื่อสวมเครื่องแต่งกายที่เหลือ นอกจากนั้นยังง่ายสำหรับพอร์ทแมนในการถ่ายทำระหว่างฉากต่าๆง ด้วย การทำแบบนี้เป็นการป้องกันชุดชำรุดและฉีกขาด
          กลุ่มผู้รับใช้ที่คอยติดตามราชินีในการเดินทางของเธอก็มีเครื่องแต่งกายที่ต่างกันที่สอดคล้องกับผู้นำของพวกเขา เครื่องแต่งกายของพวกเขาถูกออกแบบบมาพร้อมความคิดเรื่องเครื่องแต่งกายของราชินี มีความเอาใจใส่ในรายละเอียดและรูปแบบชุดในแบบเดียวกัน “เราพยายาม” บิกการ์กล่าวว่า “ต้องพยายามออกแบบเครื่องแต่งกายของผู้ติดตามให้เป็นทรงตรงราชินีสวมชุดที่เป็นลายขวางขนาดใหญ่และเป็นผ้าทอ ทำให้เธอดูมีความยิ่งใหญ่และผู้ติดตามของเธอก็มีขนาดเล็กและบอบบาง”
          เครื่องแต่งกายตอนเดินทางของผู้ติดตามถูกสร้างขึ้นโดยเทคนิคการย้อมสีแบบพิเศษ โทนสีของเครื่องแต่งกายเปลี่ยนจากสีเหลืองซีดในช่วงล่างเป็นสีส้มเข้มด้านบน เพื่อความมั่นใจว่าชุดมีการย้อมสีเท่ากันทั้งชุดจึงต้องมีการย้อมสีเป็นชิ้นเล็กๆ
          เครื่องแต่งกายในสภาของผู้ติดตามมีการประดับหลายอย่าง หากชุดใส่อยู่ด้านใน ปริมาณแถบจะต้องมีความแตกต่างกัน ชุดด้านในของเครื่องแต่งกายถูกสร้างขึ้นจากวัสดุที่เหมือนผ้าหนาและเหล็ก ทำให้มีความทนทานและลำบากต่อการเดิน มีการขึ้นรูปร่างไว้แล้วจึงไม่มีการเคลื่อนย้ายผ้าด้านนอก และเสื้อผ้ายังมีการตกแต่งด้วยหมวกที่ถูกตัดออกมาให้มีความเหมาะสมต่อนักแสดงหญิงแต่ละคนที่เป็นผู้สวมใส่
อีกหนึ่งโอกาสพิเศษด้านแฟชั่นเป็นของเครื่องแต่งกายที่สร้างขึ้นเพื่อตัวละครที่ไม่ใช่มนุษย์ ซึ่งบิกการ์และทีมงานของเธอก็ใช้เวลาในการออกแบบและผลิตเครื่องแต่งกายมากเช่นกัน สำหรับเครื่องแต่งกายพิเศษบิกการ์และทีมงานใช้หินของจริงมาประดับอย่างพิถีพิถัน โดยรวบรวมมาจากชายหาดติดเข้าไปในชุดที่มียางเป็นส่วนประกอบ แต่ความร้อนระอุในทะเลทราทูนิเซีย ทำให้ยางมีการขยายตัวและหินก็เริ่มหลุดออกมา ต้องใช้เวลาเพื่อติดกลับเข้าไปเพิ่มในส่วนสำคัญใหม่
          การออกแบบเครื่องแต่งกายของอัศวินเจไดได้มอบความท้าทายที่ต่างออกไปให้แม็คเคกและบิกการ์ “ลักษณะ” ของเจไดคุ้นตาแฟนๆ จำนวนมากของ Star Wars อยู่แล้ว นอกจากนั้นสถานที่สำคัญในภาพยนตร์ภาคใหม่นี้คือดาวแทตทูอินที่เป็นทะเลทรายอย่างที่เห็นล่าสุดใน Star Wars ตัวละครและสถานที่คุ้นตาเหล่านี้ทำให้แม็คเคกและบิกการ์มีโอกาสคงแฟชั่นที่ต่อเนื่องจากภาพยนตร์ 3 ภาคแรกเอาไว้ระหว่างที่มีการเสริมรายละเอียดพิเศษเล็กๆ น้อยๆ ของพวกเขาเข้าไป
          เพื่อเป็นการเชื่อมโยงภาพลักษณ์จากหนังภาคก่อนมาสู่เอพพิโซด 1 บิกการ์ได้ไปเยี่ยมที่ห้องเก็บเอกสาร Lucasfilm เธอได้ศึกษารายละเอียดเครื่องแต่งกายที่ผ่านมา แต่ถึงอย่างไรเรื่องราวของเอพพิโซด 1 ก็ต้องมีการปรับเปลี่ยนเนื้อผ้าและการออกแบบใหม่ ในความแตกต่างจากหนังภาคแรกๆ เครื่องแต่งกายของเจไดทั้งหมดผลิตจากผ้าไหม ผ้าลินิน หรือผ้าขนแกะอย่างดี การเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้นกับชุดด้านในของเครื่องแต่งกายต้นฉบับ ตอนนี้มีความเหมาะสมและสามารถแต่งได้อย่างสบายสำหรับการต่อสู้ที่ผาดโผนในภาพยนตร์ภาคใหม่ รวมถึงฉากผาดโผนและฉากการต่อสู้ด้วยดาบพลังแสง
          ขณะที่เครื่องแต่งกายของอนาคิน สกายวอล์คเกอร์เป็นตัวละครที่มีความซับซ้อน เครื่องแต่งกายของเขาเป็นชุดที่เรียบง่ายที่สุด แม็คเคกและบิกการ์ผลิตชุดของทาสที่เหมือนกับชุดที่สวมโดย ลุค สกายวอล์คเกอร์ ลูกชายในอนาคตของอนาคิน ในฉากแทตทูอินของภาคแรก สำหรับฉากแข่งขันพอดเรซที่มีความเร็วดั่งสายฟ้า อนาคินต้องสวมหมวกหุ้มเกราะแบบพิเศษและแว่นตาที่มีลักษณะของสงครามโลกครั้งที่ 1 สิ่งที่ประดับพอดเรซอิงมาจากสิ่งของในชีวิตประจำวันบนโลกอย่างหมวกขี่จักรยานของเด็ก ซึ่งแน่นอนว่ามีการตกแต่งใหม่แทนที่ด้านบนหมวกเพื่อให้มีลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์

          สตาร์ วอร์ส: เอพพิโซด 1 ภัยซ่อนเร้น
          การออกแบบยานพาหนะและยานอวกาศ

          ผู้ชำนาญที่ทำหน้าที่ควบคุมในเอพพิโซด 1 ดั๊ก เชียงได้นำภาพลักษณ์ใหม่มาสู่มหากาพย์ตำนานการผจญภัยของจอร์จ ลูคัส สำหรับการตีความจินตนาการในเชิงศิลปะของลูคัส เชียงและทีมงานที่มีความชำนาญของเขาได้สร้างผลงานศิลปะนับพันชิ้นให้กับเอพพิโซด 1 อาทิเช่น ภาพร่าง การแกะสลัก การออกแบบเครื่องแต่งกาย โมเดลสิ่งมีชีวิตและการลงสีการผลิตอย่างเต็มสี
          เชียงเป็นแฟนคนหนึ่งของภาพยนตร์ไตรภาคต้นฉบับ เขาศึกษารูปแบบของ Star Wars มาอย่างพิถีพิถันก่อนเริ่มสร้างผลงานในเอพพิโซด 1 แต่ลูคัสมีบางอย่างที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงอยู่ในใจ นั่นคือเขาอยากสร้างการออกแบบ โลกและเมืองต่างๆ เสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย สิ่งมีชีวิตและยานพาหนะขึ้นมาใหม่
          “เราอิ่มตัวกับการออกแบบที่มาจากภาพลักษณ์ต้นฉบับของ Star Wars ที่นานกว่า 20 ปี” เชียงชี้ชัดว่า “ผมรู้สึกดีใจมากพอจอร์จถามถึงสิ่งใหม่ๆเช่น การชุบโครเมียม รูปร่างที่มีความทันสมัยในรูปลักษณ์ศิลปะ Nouveau และศิลปะ Moderne นั่นคือตอนที่ผมรู้ว่าเอพพิโซด 1 ต้องเป็นรูปลักษณ์ใหม่ไม่ใช่การทำงานซ้ำโดยใช้วัสดุแบบเดิม”
          ลูคัส เชียง และฝ่ายศิลป์ของเอพพิโซด 1 ได้เริ่มประชุมกันตั้งแต่ช่วงเนิ่นๆ ของการพรี-โพรดักชั่น ในระหว่างช่วงหารือกันขั้นต้นคือช่วงที่ลูคัสกำลังเขียนบทภาพยนตร์อยู่ เขาบรรยายถึงหลักการภาพลักษณ์ของภาพยนตร์แบบใหม่ เช่น เรื่องโทนสี รูปร่าง และการออกแบบต่างๆ ที่แตกต่างไปจากไตรภาคต้นฉบับ ในภาพยนตร์ภาคก่อนๆ การตัดสินใจเป็นเรื่องที่ง่ายมาก สังเกตจากสีสันและรูปร่างว่ายานพาหนะและตัวละครตัวไหนมีส่วนก่อกบฏอย่างกล้าหาญและตัวไหนเป็นตัวแทนของอาณาจักร ซึ่งต่อมามีการกำหนดด้วยสีดำ ขาว แดง ยานอวกาศก็มีลักษณเกลี้ยงเป็นมุมและมีความแหลมคม ซึ่งเปรียบเทียบแล้วผู้ที่ก่อกบฎจะมียานพาหนะที่ดูเก่าแก่มากกว่า
          สำหรับการออกแบบในเอพพิโซด 1 ลูคัสมาควบคุมให้มีความแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง “จอร์จตั้งใจสร้างความไม่ชัดเจน” เชียงอธิบาย “ฉะนั้นเวลาผู้ชมเห็นยานอวกาศ พวกเขาจะจำได้ไม่ง่ายนักหรอกว่าเป็นสัญลักษณ์ส่วนไหนของยาน”
          ความแตกต่างทั้งหลายระหว่างยานพาหนะของเอพพิโซด 1 และยานแบบสมัยก่อนเป็นผลจากความแตกต่างของยุคที่ถูกผลิตขึ้นมา ตามที่เชียงเล่าการออกแบบของภาพยนตร์ไตรภาคให้ความรู้สึกเหมือนกับอุตสาหกรรมการผลิตที่มีสุนทรียศาสตร์ที่สร้างขึ้นมามากมาย มีมุมแข็งๆ และมีลักษณะเหมือน “เครื่องยนต์” แต่ในภาพยนตร์ภาคใหม่ สร้างยุคที่มีมาก่อนเหตุการณ์ต่างๆ ในเรื่อง Star Wars มียานพาหนะและยานอวกาศที่ทำหน้าที่ต่างกันไป สะท้อนให้เห็นถึงการมีมาก่อนและคุณค่าในช่วงเวลาที่ต่างกัน “ในยุคที่เอพพิโซด 1 ถูกขัดเกลาให้มีความแตกต่างและมีความเรียบร้อย ซึ่งบางทีอาจออกแบบมามากเกินไปด้วยซ้ำ” เชียงงกล่าวว่า “มันอาจเรียกว่า ‘ยุคแห่งความประณีต’ ก็ได้ มีความใส่ใจอย่างมากในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ”
          ขณะที่ยุคนี้มีความสำคัญในการทำหน้าที่โดยการถอยเพื่อพิจารณา “ยานพาหนะหลายลำมีการผสมผสานความเรียบง่ายกับความสวยงามและอารมณ์แห่งความโรแมนติก” เชียงอธิบายว่า “บางลำก็มีการพิจารณาถึงผลงานด้านศิลปะ มีคุณค่าทางศิลปะที่ถ่ายทอดออกมาในยานพาหนะเหล่านี้ที่ประดิษฐ์มาอย่างสมบูรณ์และมีความงดงาม องค์ประกอบหลายอย่างได้แสดงให้เห็นถึงภาพที่มีความสะอาดตา”
แต่เชียงมีความระวังที่จะไม่ให้มีอารมณ์แห่งศิลปะมากเกินไป “มันมีความพอดีระหว่างการสร้างผลงานขึ้นมาด้วยมือกับการออกแบบที่ออกแนว ‘ไซ-ไฟ’ หรือ ‘ประณีต’จนเกินไป” เขากล่าว เพื่อคงรูปแบบที่มีเอกลักษณ์เอาไว้ เขาเลี่ยงความงามแบบร่วมสมัยที่โดดเด่นในจักรวาลของ Star Wars โดยให้มีภาพที่ยึดติดกับการออกแบบที่เป็นรากฐานแห่งความแข็งแกร่งในโลกประวัติศาสตร์ จนในที่สุดเขาจึงอิงทุกอย่างมาจากการออกแบบรถของชาวอเมริกันในยุค 1950 ไปจนถึงศิลปะของชาวแอฟริกันแบบสมัยก่อนตั้งแต่แรกเริ่ม และเขายังสร้างยานพาหนะบางลำมาจากรายละเอียดรูปทรงของสัตว์ด้วย “มันช่วยผมที่พยายามออกแบบลักษณะเฉพาะขึ้นมา” เชียงกล่าว “ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยากที่สุด”
          การออกแบบสิ่งใหม่ๆ เหล่านี้มักมีการผสมผสานลักษณะเหล่านั้นอยู่บ่อยๆ ในช่วงแรกมันก็ดูไม่เข้ากันสักเท่าไหร่ “แต่นั่นคือการออกแบบอันชาญลาดของจอร์จ” เชียงกล่าว “ในการวางเปรียบเทียบภาพต่างๆ ที่ดูไม่เข้ากัน เราเลยลงเอยด้วยการออกแบบที่ดีที่สุดของเราโดยต้องต่อสู้กับการจัดการที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้”
          ในขั้นตอนทั่วไปของการออกแบบยานอวกาศต้องใช้เวลาประมาณ 3 สัปดาห์ ยานรบของนาบูมีการขับโดยตัวละครเอกหลายตัวของเอพพิโซด 1 ทำให้ต้องใช้เวลาสร้างนานเพราะการออกแบบถูกปรับเปลี่ยนโดยมูลฐาน เชียงและทีมงานของเขามาพร้อมภาพวาดยานอวกาศมากกว่า 36 รูป จนสุดท้ายยานรบที่มีการออกแบบมา 2 ลำก็ถูกพัฒนาขึ้นมาจากการประชุมเรื่องการสร้างระหว่างลูคัส เชียง และฝ่ายศิลป์ ท้ายที่สุดยานอวกาศมีรูปร่างที่ทันสมัยและดูนุ่มนวล (ที่มาพร้อมซ็อคเก็ตสำหรับดรอยด์) ที่ช่วยเพิ่มความเร็วในการต่อสู้ และสะท้อนถึงผลงานทางศิลปะและการพัฒนาที่ค่อยๆ เกิดขึ้นมาอย่างพิถีพิถัน การออกแบบยานอวกาศอย่างมีศิลปะมีการผสมผสานทั้งความตั้งใจและรูปทรงเข้าไป “มันเหมือนกับชิ้นส่วนอัญมณีที่นำมาใช้งานได้อย่างเต็มที่” เชียงกล่าว
          ยานของราชินีก็ต้องมีความทันสมัยมากเช่นกัน ท้ายที่สุดเชียงจึงออกแบบตามแบบแผนและเอาครีบออก ให้ดูนุ่มนวลในบริเวณของที่นั่งคนขับ และสร้างภายนอกยานให้เป็นโครเมียม ยานมีรูปแบบที่ดูแข็งแกร่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากที่เคยเห็นมาในจักรวาลของ Star Wars แต่มีความเหมาะสมทั้งด้านความงามและรูปแบบของดาวนาบูที่เป็นบ้านของราชินี
          ฉากแอ็คชั่นที่มีความยิ่งใหญ่ฉากหนึ่งของภาพยนตร์คือตอนที่พอดเรซไปสู่แทตทูอิน ดวงดาวแห่งทะเลทราย คอนเซ็ปต์ของพอดเรเซอร์ในตอนต้นของลูคัส คือเครื่องยนต์เจ็ทขนาดใหญ่ 2 ลำผูกติดกับห้องขับเครื่องบินด้านหลัง ซึ่งไม่จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนตอนที่การออกแบบแล้วเสร็จเลย “เราพยายามกำหนดทิศทางให้มีความแตกต่างออกไป” เชียงจดจำได้ “แต่มักลงเอยที่คอนเซ็ปต์ต้นฉบับเสมอ เอาเครื่องยนต์ออกจากโดยรอบของเครื่องบินเจ็ท แล้วเอาไปไว้ที่ทะเลทรายแห่งแทตทูอินทำให้ได้ภาพที่ไม่ธรรมดาเลย”
          เครื่องยนต์ของพอดแต่ละลำก็ถูกออกแบบตามนักบินและพฤติกรรมของแต่ละคน ซีบัลบ้า ซึ่งเป็นแชมป์ที่มีทุนเยอะที่สุด เพราะฉะนั้นยานพาหนะของเขาจึงดูทันสมัยกว่า ดูประณีตกว่าและค่อนข้างแรงกว่า นักบินคนอื่นๆ จะมีพอดที่ดูเชื่องช้าหรือเรียบร้อยกว่า เครื่องยนต์พอดเรเซอร์ของอนาคิน สกายวอล์คเกอร์มีการออกแบบอย่างเรียบง่าย คล้ายกับเครื่องยนต์ขนาดเล็ก 2 ลำของเครื่องบินที่มีปีก 3 อันอยู่ด้านหน้า
ในการรับผิดชอบด้านการออกแบบยานพาหนะพอดเรซที่มีรูปแบบต่างกัน เชียงและทีมงานของเขาใส่ใจเสมอว่าพอดเรเซอร์บินด้วยความเร็วสูงมาก และต้องจดจำได้อย่างรวดเร็วและง่าย “นั่นคือจุดที่เสริมรูปทรงที่ดูบึกบึน ครีบที่ดูน่าทึ่งและรายละเอียดต่างๆ ที่ช่วยเหลือได้มากลงไป” เชียงกล่าว “มันทำให้ยานแต่ละลำมีความแตกต่างกันมาก”
          ฉากมหากาพย์แอ็คชั่นอีกฉากคือการต่อสู้ในตอนจบที่ต้องใช้กองทัพยานอัตโนมัติที่ขับโดยเหล่าหุ่นยนต์ดรอยด์มีรูปลักษณ์แห่งการเคลื่อนไหว ซึ่งถูกสะท้อนในยานพาหนะของพวกเขา ลูคัสบรรยายถึง MTT ซึ่งเป็นการขนย้ายแบบเป็นกลุ่มว่ามีความคล้ายกับหัวรถจักรขนาดใหญ่ที่วิ่งผ่านต้นไม้ ซึ่งนำไปสู่คอนเซ็ปต์ที่มีความสร้างสรรค์เพิ่มขึ้น “ภาพที่ผมเห็นขึ้นมาทันทีคือช้างที่โจมตีกัน” เชียงกล่าว จากนั้นเขาปรับเปลี่ยนหน้าตาเหล่านั้นให้เป็นการออกแบบของเครื่องจักรกลและต้องตีความ ให้เป็นอสูรกายแห่งยานแข่งขัน “ผมใช้สัดส่วนของช้างในการออกแบบยานพาหนะ ที่นั่งคนขับเหมือนกับเป็นหัวของช้าง ส่วนของ MTT เป็นเหมือนงวงและปีกด้านข้างของพาหนะท้ายที่สุดท้ายเป็นปืนขนาดเล็กเปรียบเหมือนงาช้าง”
          รถถังโจมตีค่อยๆ พัฒนาขึ้นมาในแบบเดียวกัน “ผมชอบลักษณะของพลั่วหรือเสียม ผมรู้สึกว่ามันทำให้นึกถึงความอันตรายและอันตรายที่ถึงตาย” เชียงกล่าว “จากนั้นผมเสริมป้อมปืนขนาดใหญ่เข้าไป ทำให้มันคล้ายกับเหล็กบินได้บวกด้วยคุณสมบัติที่คล้ายคลึงกับส่วนของโครงร่าง พื้นผิวและลักษณะโดยรวมทั้งหมด”
          สำหรับ STAPS ที่เป็นยานพาหนะขนาดเล็กลงมาซึ่งใช้โดยดรอยด์จู่โจม ลูคัสอยากปรับเปลี่ยนให้มีความเร็วมากขึ้นกว่าที่เห็นใน Return of the Jedi โดยเชียงเล่นกับหลายคอนเซ็ปต์ก่อนตัดสินใจออกแบบให้ตำแหน่งคนขับตั้งตรง เขาหวนกลับสู่ธรรมชาติอีกครั้ง โดยครั้งนี้เขาใช้นกที่เล็กที่สุดของโลกเป็นแรงบันดาลใจที่สำคัญ “คันเร่งของยานพาหนะคล้ายกับปีกขนาดจิ๋วของนกที่เล็กที่สุดในโลก” เชียงอธิบาย “‘ส่วนหัว’ ที่ดูล้ำสมัยของยานพาหนะก็คล้ายกับนกขนาดจิ๋วนั่นด้วย”
          เชียงทำการสำรวจการออกแบบโบราณและจากต่างประเทศของเรือดำน้ำที่มีความโดดเด่นในฉากที่มีขนาดใหญ่ โดยเรือดำน้ำจะมีฟองน้ำอยู่ตรงที่นั่งคนขับ ตรงใบพัดจะมีลักษณะเหมือนปลาหมึกหรือปลากระเบน มีรูปทรงของหางที่มีความงดงาม เมื่อลูคัสอนุมัติไอเดียในช่วงแรกก็มีการออกแบบขึ้นมาอย่างประณีตอยู่หลายครั้ง การออกแบบต้นฉบับของเรือดำน้ำมีลักษณะเป็นทรงกลม แต่ลูคัสอยากให้แบนลงจะได้ดูเป็นพาหนะที่สวยขึ้นเพิ่มเข้าไปในลักษณะที่เหมือนปลากระเบน
          ระหว่างที่ยานพาหนะและยานอวกาศส่วนใหญ่เหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของทิศทางการสร้างสรรค์ใหม่ของตำนานการผจญภัย Star Wars เรื่องราวและสถานที่บางแห่งในเอพพิโซด 1 ก็ต้องใช้ยานพาหนะที่แฟนๆ คุ้นเคยอยู่แล้ว เรือรบสภาการค้าผสมผสานกับพื้นผิวที่มีองค์ประกอบจากยานจู่โจมดวงดาวที่เห็นในไตรภาคต้นฉบับ ลูคัสพิจารณาให้มีการบินในลักษณะที่เหมือนชามรองถ้วย ก่อนจะตัดสินใจให้เป็นลักษณะโดนัทที่มีความธรรมดาน้อยลง จากนั้นลูกกลมๆ ก็ถูกมาแทนที่ตรงกลาง
          ยานอวกาศของตัวร้ายที่สำคัญของภาพยนตร์ก็ถูกจินตนาการขึ้นจากยานอวกาศลำเก่าของภาพยนตร์ก่อนหน้านี้ “ผมใช้ส่วนประกอบเล็กๆ น้อยๆ จากการออกแบบภาคต้นฉบับและมาผสมเข้าด้วยกัน” เชียงอธิบาย “ผลลัพธ์ที่ได้มีหน้าตาเหมือนเครื่องบินรบ TIE แต่มันมีรูปร่างและมุมที่ทำให้นึกถึงยาน Imperial”
          ในเอพพิโซด 1 มียานเคลื่อนที่เร็วภาคพื้นดินหลายเวอร์ชั่น ซึ่งหนึ่งในนั้นมีความทันสมัยกว่ายานพาหนะภาคพื้นดินของลุค สกายวอล์คเกอร์ในภาพยนตร์ภาคแรก ที่เหลืออิงมาจากการออกแบบของรถจริงๆ ที่เชียงใช้เครื่องยนต์ของเครื่องบินเจ็ทที่ออกแบบมาเป็นพิเศษ
ผลงานทั้งหมดนี้สร้างขึ้นโดยเชียงและฝ่ายศิลป์ของเอพพิโซด 1 ไม่ว่าจะเป็นความโดดเด่นในรูปลักษณ์ของการออกแบบทิศทางใหม่หรือการหวนไปหาสิ่งก่อสร้างอันก่อน ทำให้มหากาพย์ตำนานถูกถ่ายทอดในตำนานการผจญภัย Star Wars บทใหม่
          “น่าประหลาดใจกับผลงานการออกแบบทั้งหมด” ริค แม็คคอลลัม ผู้อำนวยการสร้างกล่าว “มันเป็นสิ่งหนึ่งที่เห็นภาพวาดที่งดงามหรือภาพที่โดดเด่นออกมาบนกระดาษ และสร้างภาพอื่นขึ้นมาให้มีความสมจริง ซึ่งนั่นเราต้องการผู้ออกแบบฉากที่สามารถมองทุกอย่างได้ชัดเจนและพูดว่า ‘ได้เลย เราสร้างได้’ แกวิน บูเค่ เป็นคนของเรา” บูเค่เป็นผู้ชำนาญจากการสร้างภาพยนตร์ที่โด่งดังทั่วโลก Young Indiana Jones Chronicles เขามาร่วมเตรียมการสร้างเอพพิโซด 1 เพื่อมอบการร่างแผนงานอย่างละเอียดสำหรับฉากการต่อสู้ในจินตนาการส่วนใหญ่ที่ไม่ธรรมดา ในแต่ละภาพจำลองบูเค่และทีมงานของเขาได้สร้างจักรวาลในจินตนาการขึ้นมา โดยมีความพยายามลดช่องว่างระหว่างภาพทางศิลปะและภาพจริงที่ลูคัสใช้กล้องถ่ายทำ
          ขนาดและความซับซ้อนของเอพพิโซด 1 มีสภาพแวดล้อมที่เกี่ยวกับโลกอื่นมากมาย ทำให้บูเค่และทีมงานของเขามีความท้าทายเป็นพิเศษเช่นกัน ได้แก่ ความจริงสภาพแวดล้อมหลายๆ อย่างจะถูกสร้างขึ้นเป็นบางส่วนหรือทั้งหมดจะสร้างขึ้นด้วยคอมพิวเตอร์ที่ Industrial Light & Magic หลังการถ่ายทำเสร็จสิ้นแล้ว
          องค์ประกอบด้านดิจิตอลไม่ได้เปลี่ยนแปลงบทบาทขั้นพื้นฐานของบูเค่ในฐานะผู้ออกแบบฉากเลย “โดยทั่วไปแล้วเป็นการออกแบบฉากหลังที่เราเห็นอยู่ด้านหลังของนักแสดง ไม่ว่าจะเป็นฉากในสตูดิโอหรือฉากบนสถานที่ต่างๆ รวมถึงของตกแต่งและการตกต่งฉาก เราต้องจัดการกับทุกสิ่งที่ไม่มีชีวิต” บูเค่กล่าว ซึ่งทั้งหมดนี้เขาและผู้ออกแบบและช่างผู้มีฝีมือที่ร่วมงานกับเขาต้องสร้างฉากประมาณ 60 ฉาก “ประมาณ 40 ฉากถูกสร้างขึ้นที่โรงถ่ายใน Leavesden และส่วนที่เหลือถูกสร้างขึ้นบนสถานที่ต่างๆ” เขากล่าวเสริม
          ผู้ออกแบบอธิบายให้เห็นว่าแม้แต่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ธรรมดา ลูคัสก็อยากให้พวกเขาถ่ายทอดสภาพแวดล้อมออกมาให้คุ้นตาผู้ชม “เราจึงต้องรับมือกับเรื่องภูมิศาสตร์หรือสภาพแวดล้อมอย่างพวกป่า ทะเลทราย หรือรูปแบบสถาปัตยกรรมที่เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นแบบคลาสสิคหรือศิลปะนูโวที่มอบประเด็นสำคัญบางอย่างให้ผู้ชม หากเราลองออกแบบบางอย่างที่เป็นนามธรรมเพียงอย่างเดียว เป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่ในโลกนี้ มันมีโอกาสน้อยมากที่ผู้ชมจะเชื่อนิ่งนั้น ผู้ชมต้องการสิ่งที่เข้าใจได้หรือเป็นสิ่งที่อยู่ในจิตใต้สำนึก”

          สตาร์ส วอร์ส: เอพพิโซด 1 ภัยซ่อนเร้น
          ฉากผาดโผนและฉากแอ็คชั่น

          เอพพิโซด 1 ได้มอบรูปแบบของนักกีฬาและการต่อสู้แบบใหม่มาสู่ตำนานการผจญภัย Star Wars โดยมีนิค กิลลาร์ด ผู้ควบคุมสตั๊นท์ผู้มีชื่อเสียงของภาพยนตร์มาสร้างและควบคุมฉากแอ็คชั่นของภาพยนตร์
          ตั้งแต่ที่จอร์จ ลูคัส กำหนดเอพพิโซด 1 ให้เป็นช่วงเวลาที่อัศวินเจไดอยู่ในจุดสูงสุดแห่งพลังอำนาจของพวกเขา กิลลาร์ดก็ได้เพิ่มผลงานด้านฉากแอ็คชั่น ฉากผาดโผน และแน่นอนว่าเป็นการดวลดาบพลังแสงสำหรับภาพยนตร์ภาคใหม่
          ประการแรกเพื่อเป็นการเคารพถึงความคิดของเราว่า ทำไมเจไดถึงใช้หลักการต่อสู้แบบสมัยโบราณกับเหล่าศัตรูที่บางครั้งใช้อาวุธขั้นสูงกว่า กิลลาร์ดจึงได้สร้างศิลปะการต่อสู้ที่มีการจินตนาการขึ้นมา
          “ผมคิดว่าตั้งแต่ที่เจไดเลือกดาบพลังแสง พวกเขาต้องใช้มันได้เป็นอย่างดี” กิลลาร์ดเล่าว่า “ผมเลยใช้ส่วนสำคัญที่เป็นข้อดีของเทคนิคการต่อสู้ด้วยดาบ ตั้งแต่เค็นโด้ไปจนถึงดาบโค้ง ดาบประลอง และดาบปลายทู่แล้วเอามารวมกันทั้งหมด”
          ผลงานของกิลลาร์ดรวมถึงการศึกษาอย่างจริงจังของรูปแบบการต่อสู้ที่โดดเด่นของโลกทั้งหมด ซึ่งมีความหมายต่อการมอบความตื่นเต้นให้ภาพยนตร์ ในการสร้างการต่อสู้รูปแบบใหม่สำหรับเอพพิโซด 1 นี้จริงๆ แล้วกิลลาร์ดพัฒนาการฟันดาบขึ้นมา ในขณะที่การฟันดาบที่ได้รับความนิยมใช้ดาบประลอง (การฟันดาบในรูปแบบของชาวฝรั่งเศสหรือการประชันดาบ) มีการผสมผสานของการเคลื่อนไหว 6 แบบ กิลลาร์ดเกือบเพิ่มศิลปะการต่อสู้แบบใหม่ของเอพพิโซด 1 ขึ้นเป็นสองเท่า “เราต้องมีภาษาภาพแบบใหม่ในการต่อสู้ด้วยดาบและทำสิ่งต่างๆ ในรูปแบบใหม่” เขาอธิบายว่า “ตอนนี้เราไปไกลกว่าดาบประลองแล้ว”
          สำหรับการออกแบบท่าทางการต่อสู้ที่ต้องแสดงออกมา ไม่ใช่แค่ท่วงท่าแห่งการฟันดาบของเจไดเท่านั้น แต่ยังรวมถึงตัวละครที่เป็นผู้ต่อสู้แต่ละตัวด้วย กิลลาร์ดศึกษาบทภาพยนตร์และสตรอรี่บอร์ดของเอพพิโซด 1 อย่างพิถีพิถัน จะไม่มีปรมาจารยดาบที่มีสไตล์เดียวกันเลย และกิลลาร์ดได้ถักทอเอกลักษณ์ที่ซ่อนอยู่ในการออกแบบท่วงท่าแห่งการต่อสู้โดยใช้ดาบพลังแสง “มันเป็นสิ่งสำคัญที่ตัวละครแต่ละตัวในเอพพิโซด 1 ต้องมีสไตล์การต่อสู้ที่ไม่เหมือนกัน” เขากล่าว
          ถึงแม้รูปแบบการต่อสู้เหล่านี้จะมีความแปลกใหม่สำหรับเอพพิโซด 1 แต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็ยังคงรูปแบบที่แท้จริงของดาบพลังแสงจากไตรภาคต้นฉบับเอาไว้ สำหรับตัวละครโอบีวัน กิลลาร์ดได้มีการถ่ายทอดรูปแบบการต่อสู้โดยใช้ดาบพลังแสงอย่างที่ใช้ใน Star Wars เพราะโอบีวันฝึกฝนทั้งอนาคินและลุค สกายวอล์คเกอร์ หลักการของพวกเขาบางอย่างสะท้อนในรูปแบบที่เราเห็นโอบีวันใช้ตอนที่ยังเป็นหนุ่ม เขากล่าว
          กิลลาร์ดโชคดีที่ได้ร่วมงานกับนักแสดงชายอย่างเลียม นีสัน และ ยอน แม็คกรีเกอร์ ซึ่งทั้งคู่มีความประทับใจในผู้ควบคุมสตั๊นท์ที่มีคุณสมบัติในการเอาชนะเทคนิคการต่อสู้ ในเทคนิคการต่อสู้ที่มีเวลาเตรียมการเพียงน้อยนิด “ผมไม่ต้องการอะไรจากพวกเขาอีกแล้ว” กิลลาร์ดกล่าว “บางครั้งพวกเขาก็เรียนรู้เพียง 10 นาทีก่อนเข้าฉากถ่ายทำ พวกเขาแสดงได้ดีเลย”
          การฝึกฝนอย่างรวดเร็วของนักแสดงได้รับความสะดวกจากช่วงการฝึกซ้อมของกิลลาร์ดกับตัวแทนนักแสดงสตั๊นท์ อังเดร เพ็ทไรด์ส และผู้ชำนาญด้านศิลปะการต่อสู้ เรย์ พาร์ค ในบทของดาร์ธ มอล เป็นบทที่ทำให้พาร์คได้แสดงภาพยนตร์เป็นครั้งแรกในเอพพิโซด 1 กิลลาร์ด เพ็ทไรด์สและพาร์คได้ฝึกซ้อมฉากต่อสู้และฉากผาดโผนนานหลายชั่วโมง จนท้ายที่สุดการเคลื่อนไหวทั้งหมดจะต้องลงเอยก่อนที่จะเริ่มร่วมกับแม็คกรีเกอร์และนีสัน “ตอนนั้นเรามีเลียมและยอน ซึ่งเราต้องออกแบบท่าทางของพวกเราอย่างน้อย 500 ชุด” เขากล่าว
          ในตอนแรกเรย์ พาร์ค ถูกว่าจ้างให้มาร่วมงานกับกิลลาร์ดในการแสดงผาดโผน เขาได้รับบทของดาร์ธ มอล เมื่อกิลลาร์ดเอาเทปที่พาร์คซ้อมฉากต่อสู้กับกิลลาร์ดให้ลูคัสและผู้อำนวยการสร้างริค แม็คคอลลัมดู สีหน้าที่ชั่วร้ายของมอลที่มีสีหน้าอันน่ากลัวถูกออกแบบโดยเอียน แม็คเคก และประกอบกับผู้ชำนาญด้านการแต่งหน้าคนสำคัญ พอล เอ็นเกเล็น พร้อมด้วยเสริมความร้ายแรงของตัวละครด้วยดาบพลังแสงคู่อันใหม่ที่พาร์คใช้เอ็ฟเฟ็กต์อาวุธขั้นสูงสุด ทำให้มีการเคลื่อนไหวที่แม้แต่กิลลาร์ดก็ต้องประหลาดใจ
          ฉากต่อสู้หนึ่งที่มีความยากซึ่งทั้งพาร์ค นีสัน และแม็คกรีเกอร์ต้องใช้เวลานานเกือบเดือนเพื่อถ่ายทำกับนักต่อสู้ที่ประชันกันอย่างดุเดือด มีการตีลังกาและกระโดดข้าม 3 ชุด นีสันและแม็คกรีเกอร์แสดงฉากผาดโผนหลายฉากด้วยตัวเอง (พาร์คเป็นนักยิมนาสติกที่คว้าแชมป์และประสบความสำเร็จ เขาแสดงฉากผาดโผนด้วยตัวเองทั้งหมด) แม้ว่าแม็คกรีเกอร์เคยมีประสบการณ์ด้านการฟันดาบมาก่อน แต่เขาก็พบว่าฉากต่อสู้ในเอพพิโซด 1 เป็นการผจญภัยที่ไม่ธรรมดา “เราใช้สไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง” เขาอธิบายว่า “มันเป็นการโจมตีอย่างรวดเร็ว มีความดุเดือดและรวดเร็ว มันเป็นงานที่หินแต่ก็สนุกมากเลย”
          จากที่เคยแสดงในภาพยนตร์อย่าง Excalibur และ Rob Roy แต่นีสันก็ยังไม่คุ้นกับการฟันดาบในภาพยนตร์ แต่เขาก็ไล่ตามฉากแอ็คชั่นในเอพพิโซด 1 ที่มีความดุเดือดและน่าตื่นเต้นได้อย่างรวดเร็ว “ตอนที่ยอนและผมเริ่มฝึกซ้อมการประชันกันแบบเหมือนเราเป็นศัตรูที่ยากจะเอาชนะ เราก็เริ่มทำเสียงเอ็ฟเฟ็กต์ของดาบพลังแสงขึ้นมาด้วย” นีสันเล่าพร้อมหัวเราะ
          นอกจากการเคลื่อนไหวที่เหมาะสมต่อศิลปะการต่อสู้แบบใหม่แล้ว นีสัน แม็คกรีเกอร์ พาร์ค และกิลลาร์ดต้องพบกับความท้าทายที่เพิ่มเข้ามาที่กิลลาร์ดเป็นคนเพิ่มเข้าไป “พวกการต่อสู้ไม่ได้เกิดขึ้นที่นั่น มันจะปรากฏขึ้นหลังจากที่ผู้ชำนาญด้านสเปเชียลเอ็ฟเฟ็กต์ของ Industrial Light & Magic สร้างขึ้นมา”
          “เราต้องดูและตัดต่อภาพ จากนั้นก็ดูแล้วตัดต่อไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่มีอะไรให้ดูเลย” แม็คกรีเกอร์กล่าวเสริม “มันเป็นอะไรที่ใหม่ทั้งหมด” สำหรับนีสันแล้วมันเป็นประสบการณ์ที่มีอิสระ “มันทำให้นึกถึงเกม ‘คาวบอยกับชาวอินเดีย’ สมัยเด็กๆ” เขาเล่า “ผมใส่จินตนาการอันบริสุทธิ์ลงไป เราจึงสร้างภาพขึ้นมาได้จริงๆ”
          จินตนาการแบบนี้สร้างความพิเศษให้กับฉากแอ็คชั่นของเอพพิโซด 1 “ทั้งหมดแล้วมันคือ Star Wars แล้วฉากแอ็คชั่นก็ไม่ควรดูเหมือนหนังเรื่องอื่น” กิลลาร์ดกล่าวสรุปว่า “มันควรเปิดฉากใหม่ … เหมือนกับที่เคยเกิดขึ้นในครั้งแรก”

          สตาร์ วอร์ส : เอพพิโซด 1 ภัยซ่อนเร้น
          นักแสดงและผู้สร้างภาพยนตร์

          เกี่ยวกับนักแสดง
          เลียม นีสัน (ไควกอน จินน์) ผู้เข้าชิงรางวัล Academy Award ได้กลายเป็นนักแสดงนำคนหนึ่งในตัวละครนำของภาพยนตร์ระดับโลกในเวลานี้ของเรา
          เมื่อไม่นานนี้นีสันได้แสดงในภาพยนตร์ระทึกขวัญ เรื่อง The Haunting กำกับโดย ชอง เดอ บองต์ และแสดงร่วมกับแคทเธอรีน เซต้า-โจนส์ และ ลิลลี่ เทย์เลอร์ และภาพยนตร์เรื่อง Gun Shy ที่ร่วมแสดงกับแซนดร้า บุลล็อค และ โอลิเวอร์ แพล็ตต์ ภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องจะมีการฉายในซัมเมอร์นี้
          เขาเป็นนักแสดงชาวไอริชที่ตอนแรกสนใจอาชีพครู เขาศึกษาที่ Queens College, Belfast และศึกษาวิชาเอกด้านฟิสิกส์ วิทยาการคอมพิวเตอร์ คณิตศาสตร์และการละคร นีสันได้หยุดพักการสอนหนังสือและในปี 1976 ได้ร่วมงานที่ Lyric Players Theatre in Belfast อันทรงเกียรติ ทำให้เขาได้แสดงอย่างมืออาชีพเป็นครั้งแรกในนนการแสดงของโจเซฟ พลันเค็ตต์ เรื่อง The Risen People หลังจากนั้น 2 ปีที่ Lyric Players เขาได้ร่วมงานกับคณะละครเพลงที่มีชื่อเสียงของ Abbey Theatre ที่ดับลิน นีสันปรากฏตัวที่งาน Abbey Theatre Festival ในการแสดงของไบรอัน ฟรีล เรื่อง Translations และการแสดงของฌอน โอ’เคซีย์ เรื่อง The Plough and the Stars ให้กับ Royal Exchange Theater ที่เขาได้รับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยม
          ในปี 1980 จอห์น บัวร์แมน สะดุดตาเขาจากการแสดงบทเล็ฯนี่ในการแสดงของจอห์น สตีนเบ็ค เรื่อง Of Mice and Men และคัดตัวเขาให้มาแสดงในภาพยนตร์มหากาพย์ตำนานการผจญภัยของกษัตริย์อาร์เธอร์แห่งตำนาน เรื่อง Excalibur ต่อจากภาพยนตร์เรื่อง Excalibur ที่เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของเขา นีสันได้ปรากฏตัวในภาพยนตร์อีกมากกว่า 30 เรื่องที่แสดงเป็นตัวละครที่หลากหลาย รวมถึงมหากาพย์ภาพยนตร์รีเมคของโรเจอร์ โดนัลด์สัน เรื่อง The Bounty, ภาพยนตร์ที่ได้รับคำชมจากเหล่านักวิจารณ์ เรื่อง Lamb ที่เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Evening Standard Drama Award, Duet For One, A Prayer for the Dying, The Mission, Suspect, The Good Mother, Peyton Westlake, Darkman, Crossing the Line, Shining Through, Under Suspicion และ Husbands and Wives
          ภาพยนตร์เรื่องอื่นที่มีชื่อเสียงของเขา ได้แก่ Leap of Faith, Nell, Before and After, Ethan Frome และการรับบทแสดงนำในเรื่อง Rob Roy
          ในปี 1993 นีสันได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Oscar, Golden Globe และ BAFTA Award ในสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากการแสดงของเขาในบทของ ออสการ์ ชินด์เลอร์ ในภาพยนตร์ของสตีเฟ่น สปีลเบิร์ก ที่ได้รับคำชมอย่างมากเรื่อง Schindler’s List
          นีสันยังกลับมารับบทแสดงนำในภาพยนตร์ของนีล จอร์แดน เรื่อง Michael Collins ที่เขาได้รับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมอันทรงเกียรติที่งาน Venice Film Festival ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม และ Evening Standard Award อันทรงเกียรติที่ลอนดอนในสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ภาพยนตร์ยังได้รับเกียรติอย่างสูงที่เวนิซด้วย รางวัล Golden Lion Award เมื่อปีที่แล้วนีสันแสดงในภาพยนตร์ที่มีการดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ ผลงานของวิคเตอร์ ฮิวโก้ เรื่อง Les Misérables ในบทของฌอง วัลจีน และแสดงละครบรอดเวย์ในบทของออสการ์ ไวล์ด ในการแสดงของเดวิด แฮร์ ที่ได้รับคำชมจากเหล่านักวิจารณ์เรื่อง The Judas Kiss
          นีสันแสดงละครบรอดเวย์เป็นครั้งแรกในปี 1993 ที่ Roundabout Theater ในละครปี 1921 ที่ยูจีน โอ’นีลนำกลับมาสร้างใหม่ เรื่อง Anna Christie เขาร่วมแสดงกับนาตาชา ริชาร์ดสัน บัตรของการแสดงขายหมดทุกคืน มีการยืดการแสดงออกไปและทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Tony Award
          ยอน แม็คกรีเกอร์ (โอบีวัน เคโนบี) ได้สัมผัสประสบการณ์แห่งโรงละครเป็นครั้งแรกที่ Perth Repertory Theatre เขาฝึกฝนที่ Guildhall School of Music and Drama เขาสำเร็จการศึกษาจาก Guildhall เมื่อเดือนมีนาคม 1992 และมารับบทแสดงนำในการแสดงของเด็นนิส พอตเตอร์ เรื่อง Lipstick on Your Collar ซีรี่ส์แนวดราม่าจำนวน 6 ตอนของ Channel 4 ก่อนจะเดินทางไปที่มอร็อคโคเดือนตุลาคม 1992 เพื่อแสดงภาพยนตร์ของบิล ฟอร์ซิธ เรื่อง Being Human ต่อมาเขาได้แสดงในการแสดงของเพ็นนี่ ซินีวิคซ์ ภาพยนตร์ของโจ ออร์ตัน เรื่อง What the Butler Saw ที่ Salisbury Playhouse เมื่อต้นปี 1993
          เขารับบทแสดงนำในภาพยนตร์ความยาว 3 ตอนของเบ็น โบลต์ ทาง BBC TV ที่ดัดแปลงมาจากนิยายคลาสสิคช่วงศตวรรษที่ 19 ของสเต็นดาห์ลเรื่อง Scarlet and Black และแสดงในภาพยนตร์สั้นเรื่อง Family Style จากบทภาพยนตร์ที่คว้ารางวัล Lloyds Bank Challenge กำกับโดยจัสติน แชดวิค ฉายทาง Channel 4
          ผลงานทางทีวีเรื่องอื่นที่มีชื่อเสียงรวมถึงเรื่อง Kavanagh QC, Doggin’ Around, “Cold War,” ตอนหนึ่งของ Tales from the Crypt และเป็นนักแสดงรับเชิญให้กับ ER ตอนหนึ่ง
          แม็คกรีเกอร์แสดงในภาพยนตร์เรื่อง Shallow Grave อำนวยการสร้างโดยแอนดรูว์ แม็คโดนัลด์ กำกับโดยแดนนี่ บอยล์ให้กับ Figment Films ภาพยนตร์เรื่อง Shallow Grave ได้รับการขนานนามว่าเป็นภาพยนตร์ยอดเยี่ยมที่งาน Dinard Film Festival ในปี 1994 แม็คกรีเกอร์ร่วมรับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมกับเพื่อนร่วมแสดงอย่างคริสโตเฟอร์ เอ็คเคิลสตัน และ เคอร์รี่ ฟ็อกซ์ และภาพยนตร์ยังคว้ารางวัล BAFTA Alexander Korda Award สาขาภาพยนตร์ชาวอังกฤษที่โดดเด่นแห่งปี และรางวัล BAFTA Scotland Award สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
          ภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงเรื่องอื่นของแม็คกรีเกอร์ ได้แก่ Blue Juice, The Pillow Book, Trainspotting และ A Life Less Ordinary อีกครั้งสำหรับแดนนี่ บอยล์ และ แอนดรูว์ แม็คโดนัลด์; Emma, Brassed Off, Nightwatch, The Serpent’s Kiss, Velvet Goldmine และ Little Voice
          เมื่อไม่นานนี้แม็คกรีเกอร์แสดงในละครเวทีเรื่อง Little Malcolm and His Struggle Against the Eunuchs ที่ Comedy Theatr และกำกับหนังสั้นของเขาเป็นครั้งแรก เรื่อง Bone
          นาตาลี พอร์ทแมน (ราชินีอามิดาลา)ได้รับการยอมรับว่าเธอเป็นนักแสดงที่มีความสามารถและเป็นนักแสดงสาวที่เป็นที่ต้องการมากที่สุดแห่งฮอลลีวูด
          เมื่อไม่นานนี้พอร์ทแมนแสดงภาพยนตร์ร่วมกับซูซาน ซารานดอน ในภาพยนตร์ที่กำลังจะเข้าฉายของเวย์น แวง เรื่อง Anywhere But Here ของ Fox 2000 Pictures ภาพยนตร์ดัดแปลงมาจากนิยายของโมน่า ซิมป์สัน โดยอัลวิน ซาร์เจนต์ เจ้าของรางวัล Academy Award (Ordinary People) ภาพยนตร์เรื่อง Anywhere But Here ถ่ายทอดเรื่องราวของแม่และลูกสาวที่มีมิตรภาพแบบขึ้นๆ ลงๆ ในระหว่างการย้ายจากตะวันตกตอนกลางไปที่ Beverly Hills
          เมื่อปีที่แล้วพอร์ทแมนได้แสดงละครบรอดเวย์เป็นครั้งแรก โดยรับบทแสดงนำในเรื่อง The Diary of Anne Frank. กำกับโดยเจมส์ ลาไพน์ และดัดแปลงโดยเว็นดี้ เคสเซลแมน การแสดงมีภาพลักษณ์ที่สดใหม่ในการแสดง โดยมีการผสมผสานองค์ประกอบใหม่จาก The 1995 Definitive Edition ไดอารี่ของแอน แฟรงค์
          พอร์ทแมนได้รับคำชมทั่วโลกจากการแสดงภาพยนตร์ครั้งแรกของเธอ ในผลงานของลุค เบสสัน เรื่อง The Professional เธอแสดงร่วมกับ ชอง รีโน และ แกรี่ โอลด์แมน พอร์ทแมนรับบทเป็นเมธิลด้า สาวน้อยผู้หาที่หลบภัยจากนักฆ่าหลังจากที่พ่อแม่ของเธอถูกฆ่าโดยเจ้าหน้าที่ DEA ผู้ทุจริต การแสดงของเธอได้รับคำชมจากเหล่านักวิจารณ์ และเธอได้รับรางวัล YoungStar Award ซึ่งสนับสนุนโดย The Hollywood Reporter สาขา “นักแสดงหญิงยอดเยี่ยมในภาพยนตร์แนวดราม่า”
          พอร์ทแมนได้รับคำชมจากเหล่านักวิจารณ์ในฉากที่เธอขโมยซีนในภาพยนตร์ของ Miramax เรื่อง Beautiful Girls กำกับโดยเท็ด เด็มเม่ ภาพยนตร์คอมเมดี้ที่หวานอมขมกลืนและนำแสดงโดยทิโมตี้ ฮัตตัน, อูม่า เธอร์แมน, โรซี่ โอ’ดอนเนล และ แม็ตต์ ดิลเลียน
          ภาพยนตร์เรื่องอื่นที่มีชื่อเสียงของเธอ ได้แก่ ภาพยนตร์ดนตรีของวูดดี้ อัลเล็น เรื่อง Everyone Says I Love You ร่วมแสดงกับจูเลีย โรเบิร์ตส, โกลดี้ ฮอว์น, อลัน อัลด้า และ ดรูว์ แบร์รี่มอร์; ภาพยนตร์ตลกร้ายของทิม เบอร์ตัน เรื่อง Mars Attacks! ที่ร่วมแสดงกับแจ็ค นิโคลสัน และ เกล็นน์ โคลส และภาพยนตร์ของไมเคิล แมนน์ เรื่อง Heat ที่ร่วมงานกับอัล ปาชิโน่, โรเบิร์ต เดอ นีโร และ วัล คิลเมอร์
          เจค ลอยด์ (อนาคิน สกายวอล์คเกอร์) แสดงในภาพยนตร์เรื่อง Jingle All the Way เรื่องราวสนุกสนานในช่วงวันหยุดที่เกี่ยวกับพ่อคนหนึ่ง (อาร์โนลด์ ชวาสเน็กเกอร์) ผู้คอยผลัดการซื้อของขวัญคริสต์มาสให้ เจมี่ (ลอยด์) ลูกชายของเขาจนถึงวันคริสต์มาสอีฟ เขาเกิดความหมดหวังเมื่อพบว่าของเขาที่เจมี่ต้องการถูกขายไปแล้ว ผลที่ตามมาคือทั้งชวาสเน็กเกอร์และลอยด์พบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางการผจญภัยอันน่าประหลาด
          ภาพยนตร์เรื่องแรกของลอยด์เป็นภาพยนตร์ของนิค คาสสาเวเทส เรื่อง Unhook the Stars นำแสดงโดย จีน่า โรว์แลนด์ส และ มาริสา โทเม ในภาพยนตร์เรื่องนี้ลอยด์รับบทแสดงเป็น เจ.เจ. ลูกชายของโทเม เมื่อ เจ.เจ. ลอยด์ได้สร้างสีสันใหม่ในฐานะเพื่อนบ้านของเขา รับบทแสดงโดย โรว์แลนด์ ที่ทุกข์ทรมาณจากเรื่องส่วนตัว
          ก่อนหน้านี้ลอยด์แสดงในภาพยนตร์ประจำอาทิตย์ เรื่อง Virtual Obsession กำกับโดย มิค แกร์ริส (The Stand, The Shining) โดยเขาร่วมแสดงกับปีเตอร์ กัลลาเกอร์, มิมี่ โรเจอร์ส และ บริดเก็ตต์ วิลสัน
          ความสามารถด้านการแสดงของลอยด์ยังทำให้เขาได้กลับมารับบทแสดงในภาพยนตร์ทีวี เรื่อง ER ซึ่งตัวละครของเขาคือ จิมมี่ ที่มาโรงพยาบาลเป็นบางครั้งเพื่อการรักษาโรคมะเร็งของแม่ ยิ่งไปกว่านั้นลอยด์ยังเป็นนักแสดงรับเชิญในภาพยนตร์ เรื่อง The Pretender รวมถึงภาพยนตร์ทาง The Family Channel เรื่อง Apollo 11 นอกจากนั้นลอยด์ยังแสดงในโฆษณาทางทีวีของประเทศอีกหลายตัวด้วย
          แต่ถึงอย่างไรนักแสดงวัย 10 ขวบก็ยังหาเวลาให้กับวัยเด็กของเขาในยามที่ไม่ต้องทำงาน เขาสนุกกับการเล่นวีดีโอเกมส์ การออกไปข้างนอกกับเพื่อนและการขี่จักรยาน ตอนนี้ลอยด์สำเร็จการศึกษาระดับเกรด 4 แล้ว

          เอียน แม็คเดอร์มิด (วุฒิสมาชิกพัลพาทีน) ประสบความสำเร็จในอาชีพทั้งการเป็นนักแสดงและผู้กำกับเป็นอย่างมาก และเขายังร่วมเป็นผู้กำกับศิลป์ให้ Almeida Theatre ที่ได้รับคำชมอย่างสูงใน Islington ทางตอนเหนือของลอนดอน
          แม็คเดอร์มิดได้ร่วมงานกับ Lucasfilm เป็นครั้งแรกโดยการรับบทเป็นจักรพรรดิ์ในเรื่อง Return of the Jedi ผลงานที่มีชื่อเสียงของเขานอกจากนั้น ได้แก่ Dragonslayer, Gorky Park, Dirty Rotten Scoundrels กำกับโดย แฟรงค์ ออซ, Restoration, Annie: A Royal Adventure และภาพยนตร์ของทิม เบอร์ตัน ที่กำลังจะเข้าฉายเรื่อง Sleepy Hollow
ละครเวทีที่มีชื่อเสียงของเขา ได้แก่ Ivanov, Tartuffe, School For Wives, Creditors และ Kurt Weill Concerts ที่ Almeida Theatre, Henry V, The Merchant of Venice, The Party, The War Plays, Crimes In Hot Countries และ The Castle for the RSC, Danton ของ RSC และ Almeida, Hated Nightfall และ Love of a Good Man ที่ Royal Court, Raft of the Medusa ที่ Barbican/Radio 3, Edward II และ The Country Wife ที่ Royal Exchange; The Black Prince ที่ Aldwych และ Peer Gynt และ Mephisto ที่ Oxford Playhouse
ผลงานทางทีวีของแม็คเดอร์มิดที่มีชื่อเสียง ได้แก่ Hillsborough, Rebecca, Karaoke, Gwyn Thomas - A Few Selected Exits, Heart of Darkness, Final Warning, Creditors, The Nation’s Health, Richard’s Things และ The Professionals ในบรรดาผลงานอื่นๆ อีกมาก
          ผลงานการกำกับที่มีชื่อเสียงของเขา ได้แก่ Venice Preserved, Siren Song, A Hard Heart, Hippolytus, Lulu และ The Possibilities ที่ Almeida Theatre, The Rehearsal ที่ Almeida และ West End และ Don Juan ที่ Royal Exchange
          เพอร์นิลล่า ออกัสต์ (ชมี สกายวอล์คเกอร์) เป็นนักแสดงหญิงชาวสวีเดนที่ได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมที่งาน Cannes Film Festival เมื่อปี 1992 สำหรับการแสดงของเธอในเรื่อง The Best Intentions กำกับโดย บิล ออกัสต์ และเขียนโดยอิงมาร์ เบิร์กแมน
ผลงานที่มีชื่อเสียงของเธอนอกจากนั้น ได้แก่ Fanny and Alexander กำกับโดยเบิร์กแม , Tuppen กำกับโดยแลสซี่ ฮัลสตรอม, Jerusalem กำกับโดย บิล ออกัสต์ และ The Private Confession กำกับโดย ลิฟ อัลแมน เขียนบทโดยเบิร์กแมน
          ผลงานทางเวทีที่มีชื่อเสียงของออกัสต์ ได้แก่ The Dream Play, Hamlet ที่เธอได้รับรางวัลนักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมจาก British Drama Magazine ในการแสดงเป็นโอฟีเลีย, The Doll’s House และ The Winter’s Tale ทั้งหมดกำกับโดยเบิร์กแมนและแสดงที่ National Theater of Sweden ผลงานทางเวทีที่มีชื่อเสียงอื่นๆ ของเธอได้แก่ Master of Strindberg, The Last Yankee และ Three Sisters
          การแสดงทางทีวีของเธอได้แก่เรื่อง Play เขียนและกำกับโดยเบิร์กแมน, The Young Indiana Jones Chronicles, The Wild Bird และ Hamlet
          อาห์เม็ด เบสต์ (จาร์ จาร์ บิงค์ส) เป็นศิลปินที่มีความสามารถหลายด้าน เขาแสดงในการแสดงหลายเรื่องในหลายสถานที่ เขาเป็นนักแสดงเอกที่การแสดงในซาน ฟรานซิสโก เรื่อง Stomp ซึ่งเขาถูกผู้สร้างเอพพิโซด 1 พบตัวที่นั่น เขายังแสดงในเรื่อง Stomp ที่งาน Annual Academy Awards Show ครั้งที่ 68, The Today Show, Good Morning, America และ Reading Rainbow
          เขายังแสดงบนเวทีที่งาน Channel to Channel สำหรับการแสดงของ Negro Ensemble Company ที่นิวยอร์ค เขาแสดงในโฆษณาทางทีวีหลายตัว เขาเป็นนักร้อง นักดนตรี และนักแต่งเพลงที่มีความชำนาญ
          ในจักรวาลของ Star Wars ยังมี แฟรงค์ ออซ (โยดา) ผู้เป็นที่รู้จักจากการแสดงที่มีความชำนาญและการให้เสียงพากย์เป็น Jedi Master Yoda ในเรื่อง The Empire Strikes Back และ Return of the Jedi
          ออซเป็นที่รู้จักตอนแรกในฐานะของนักแสดงหุ่นเชิดผู้ชำนาญ เจ้าของตัวละครอย่าง Bert, Cookie Monster, Grover, Animal, Fozzie Bear, Miss Piggy และ Sam the Eagle ออซยังเป็นผู้กำกับที่ประสบความสำเร็จในผลงานอย่าง The Dark Crystal (ที่ร่วมงานกับจิม เฮ็นสัน), The Muppets Take Manhattan, Little Shop of Horrors, Dirty Rotten Scoundrels, What About Bob?, Housesitter, The Indian in the Cupboard และ In & Out เขาได้รับรางวัล Emmy 4 รางวัลสำหรับผลงานทางทีวีของเขาด้วย
          ซามูเอล แอล. แจ็คสัน (เมซ วินดู) ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Academy Award และ Golden Globe สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม และไดรับรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมจาก British Academy of Film and Television Arts สำหรับการแสดงบทนักฆ่าผู้ยึกหลักปรัชญาในภาพยนตร์ของควินติน ตารานติโร่ เรื่อง Pulp Fiction
          อีกไม่นานแจ็คสันจะแสดงในภาพยนตร์ระทึกขวัญ เรื่อง Deep Blue Sea กำกับโดย เร็นนี่ ฮาร์ลิน และร่วมแสดงกับโธมัส เจน, แซฟฟรอน เบอร์โรว์ส, แอล.แอล. คูล เจ และ ไมเคิล แรพพาพอร์ท เขาแสดงภาพยนตร์ร่วมกับลี โจนส์ ในภาพยนตร์ที่กำลังถ่ายทำ เรื่อง Rules of Engagement และจากนั้นได้เริ่มร่วมงานกับผู้กำกับจอห์น ซิงเลตัน ในภาพยนตร์รีเมคสุดคลาสสิคปี 1970 เรื่อง Shaft แจ็คสันจะแสดงในภาพยนตร์ของฟรังซัวส์ กิแรด เรื่อง The Red Balloon ที่มีการเปิดตัวในงาน Toronto Film Festival
เมื่อไม่นานนี้แจ็คสันแสดงในเรื่อง The Negotiator, Eve’s Bayou ที่เขาอำนวยการสร้าง และเรื่อง Jackie Brown ซึ่งเป็นภาพยนตร์เรื่องที่ 2 ของเขาที่แสดงให้ตารานติโน่ ต่อมาเขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe และ Silver Bear สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมในงาน Comedy at the Berlin Film Festival
          ผลงานของแจ็คสันที่ดัดแปลงจากนิยายของจอห์น กรีแชม เรื่อง A Time to Kill ทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe และได้รับรางวัล NAACP Image Award ผลงานเรื่องอื่นของเขาที่มีชื่อเสียง ได้แก่ Die Hard With a Vengeance, 187, Sphere, The Long Kiss Goodnight, Hard Eight, Kiss of Death, Losing Isaiah และ Amos & Andrew สำหรับผลงานของเขาในภาพยนตร์ของสไปค์ ลี เรื่อง Jungle Fever เขาได้รับรางวัล Best Supporting Performance Award เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่งาน Cannes Film Festival เขายังได้รับรางวัล New York Film Critics Award สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมอีกด้วย
          สำหรับผลงานทางทีวี แจ็คสันแสดงในภาพยนตร์ของจอห์น แฟรงเค็นไฮเมอร์ ที่ได้รับรางวัล Emmy Award เรื่อง Against the Wall ที่ฉายทาง HBO การแสดงของเขาทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล CableAce สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมในภาพยนตร์หรือมินิซีรี่ส์ รวมถึงการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe และเขายังได้แสดงละครเวทีอย่างกว้างขวางอีกด้วย
เรย์ พาร์ค (ดาร์ธ มอล) แสดงภาพยนตร์เป็นครั้งแรกในเอพพิโซด 1 เขาเกี่ยวข้องกับศิลปะการต่อสู้ของชาวจีนตั้งแต่อายุ 7 ขวบ และได้รับรางวัลชนะเลิศมากมายในสาขานั้น เขายังมีความชำนาญด้านอาวุธของชาวตะวันออก การใช้มวยที่สามารถใช้เท้าได้ การเล่นยิมนาสติกและศิลปกายกรรม ในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา เขาได้เป็นหนึ่งในสมาชิกของ British Martial Arts Team เขาได้แข่งขันและแสดงทั่วโลกอยู่เป็นประจำ
          ต่อไปพาร์คจะแสดงในภาพยนตร์เรื่อง Sleepy Hollow กำกับโดยทิม เบอร์ตัน เขาเป็นสตั๊นท์ให้กับเรื่อง Mortal Kombat 2: Annihilation รวมถึงแสดงในโฆษณาและเกมส์คอมพิวเตอร์หลายตัว

เกี่ยวกับผู้สร้างภาพยนตร์
          จอร์จ ลูคัส (นักเขียน ผู้กำกับ ผู้อำนวยการสร้างบริหาร) เป็นผู้สร้างตำนานการผจญภัยที่ประสบความสำเร็จเป็นปรากฏการณ์ เรื่อง Star Wars และภาพยนตร์ชุด Indiana Jones และเป็นประธานบอร์ดแห่ง Lucasfilm Ltd., LucasArts Entertainment Company LLC, Lucas Digital Ltd. LLC., Lucas Licensing Ltd. และ Lucas Learning Ltd.
          ลูคัสกำกับภาพยนตร์เป็นครั้งแรกในเรื่อง THX 1138 เมื่อปี 1970 ภาพยนตร์อำนวยการสร้างโดย American Zoetrope และอำนวยการสร้างบริหารโดยแฟรนซิส คอปโพล่า ในปี 1971 ลูคัสได้ก่อตั้งบริษัทของตัวเองชื่อ Lucasfilm Ltd., ที่ซาน ราฟาเอล รัฐแคลิฟอร์เนีย
          ในปี 1973 ลูคัสได้ร่วมเขียนและกำกับภาพยนตร์เรื่อง American Graffiti ภาพยนตร์ได้รับรางวัล Golden Globe, New York Film Critics’ และ National Society of Film Critics และกวาดการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Academy Award ไปอีก 5 รางวัล
          หลังจากนั้น 4 ปี ลูคัสได้เขียนและกำกับเรื่อง Star Wars ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่ทำลายสถิติบ็อกซ์ ออฟฟิศทั้งหมด และกวาดรางวัล Academy Award ไป 7 รางวัล ต่อมาลูคัสได้ร่วมเขียนบทภาพยนตร์เรื่อง The Empire Strikes Back และ Return of the Jedi ที่เขาร่วมอำนวยการสร้างบริหารด้วย ในปี 1980 เขาร่วมเขียนเรื่องและเป็นผู้อำนวยการสร้างบริหารของ Raiders of the Lost Ark กำกับโดยสตีเฟ่น สปีลเบิร์ก โดยคว้ารางวัล Academy Award ไป 5 รางวัล เขายังร่วมอำนวยการสร้างบริหารและเป็นผู้สร้างเรื่องของ Indiana Jones and the Temple of Doom ภาพยนตร์มีการฉายเมื่อปี 1984 และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง Academy Award 2 รางวัลและคว้ารางวัล Oscar สำหรับวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ของภาพยนตร์
          ในปี 1986 ลูคัสทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการสร้างบริหารให้ภาพยนตร์ดนตรีการผจญภัยทางอวกาศของ Disneyland ในระบบ 3 มิติเรื่อง Captain Eo ที่กำกับโดยแฟรนซิส คอปโพล่า และนำแสดงโดยไมเคิล แจ็คสัน ลูคัสยังมีส่วนร่วมในการสร้างเรื่อง Star Tours ที่ได้รับความสนใจของผู้คนที่ Disney Theme Parks แต่ละแห่ง
          โปรเจ็กต์ต่อมาของลูคัสคือภาพยนตร์ผจญภัยแนวแฟนตาซี เรื่อง Willow ที่อิงมาจากเรื่องราวต้นฉบับของลูคัส ภาพยนตร์กำกับโดยรอน ฮาเวิร์ด และอำนวยการสร้างบริหารโดยลูคัส ภาพยนตร์เรื่อง Willow มีการฉายในปี 1988 และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Academy Award 3 รางวัล
          และในปี 1988 ลูคัสได้อำนวยการสร้างบริหารเรื่อง Tucker: The Man and His Dream กำกับโดยแฟรนซิส คอปโพล่าซึ่งได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Academy Award 3 รางวัล หลังจากปีนั้นลูคัสได้เขียนเรื่องราวและอำนวยการสร้างบริหารในเรื่อง Indiana Jones and the Last Crusade ภาพยนตร์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Academy Award 2 รางวัล ได้รับรางวัล Oscar สาขาการออกแบบเสียงยอดเยี่ยม และกลายเป็นภาพยนตร์อันดับ 1 ของบ็อกซ์ออฟฟิศทั่วโลกในปี 1989
          ลูคัสทำหน้าที่เป็นผู้แต่งเรื่องและอำนวยการสร้างบริหารในซีรี่ส์ทางทีวี เรื่อง The Young Indiana Jones Chronicles ที่มีการฉายครั้งแรกในปี 1992 ภาพยนตร์เรื่อง The Young Indiana Jones Chronicles คว้ารางวัล Banff Award สาขา Best Continuing Series, ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe สาขาซีรี่ส์แนวดราม่ายอดเยี่ยม, Angel Award สำหรับรายการทีวีที่มีคุณภาพ, ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Emmy Award 12 รางวัล และ Emmy 26 รางวัล
          ในปี 1992 จอร์จ ลูคัส ได้รับเกียรติด้วยรางวัล Irving G. Thalberg Award ซึ่งได้รับจาก Board of Governors of the Academy of Motion Picture Arts and Sciences สำหรับการประสบความสำเร็จในการผลิตภาพยนตร์
          ลูคัสเป็นผู้แต่งเรื่องราวและผู้อำนวยการสร้างบริหารของเรื่อง Radioland Murders เมื่อปี 1994 เพื่อเฉลิมฉลองโอกาสสครบรอบ 20 ปีของภาพยนตร์ Star Wars ในปี 1997 ลูคัสปรับภาพยนตร์แต่ละตอนของไตรภาคให้มีความสมัยเพื่อให้ใกล้เคียงกับจินตนาการดั้งเดิมของเขา ภาพยนตร์ The Star Wars Trilogy Special Edition มีการฉายในโรงภาพยนตร์ทั่วโลกด้วยระบบ digitally remastered soundtracks, restored prints มีการปรับปรุงวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์และเสริมฟุตเทจใหม่ๆ เข้าไป
Lucasfilm ก่อตั้งโดยจอร์จ ลูคัสเมื่อปี 1971 จนตอนนี้ค่อยๆ พัฒนาเป็นบริษัทของลูคัส 5 แห่งแล้ว กลุ่มบริษัทของลูคัสได้แก่ Lucasfilm Ltd., Lucas Online, LucasArts Entertainment Company LLC, Lucas Digital Ltd. LLC, Lucas Licensing Ltd. และ Lucas Learning Ltd. โดย Lucasfilm มีภาพยนตร์และผลงานทางทีวีของลูคัสทั้งหมด รวมถึงกิจกรรมทางธุรกิจของ THX Group ซึ่งกำหนดขึ้นมาเพื่อสร้างความมั่นใจในคุณภาพการนำเสนอภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมในโรงภาพยนตร์และที่บ้านผ่านการบริการในรูปแบบพิเศษ
          LucasArts เป็นผู้นำด้านการพัฒนาทั่วโลกและผู้ตีพิมพ์อินเตอร์แอ็คทีฟซอฟต์แวร์ด้านความบันเทิง ซึ่งคว้ารางวัลจากเหล่านักวิจารณ์มากกว่า 100 industry awards สำหรับความเป็นเลิศ Lucas Digital ประกอบด้วย Industrial Light & Magic (ILM) และ Skywalker Sound ที่จัดเตรียมการให้บริการด้านวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์และด้านเสียงของช่วงโพสต์-โพรดักชั่นให้อุตสาหกรรมความบันเทิงและการผลิตโฆษณา พนักงานของ ILM คว้ารางวัล Oscars 40 รางวัลสำหรับภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัล Academy Award 14 รางวัล สาขาวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ยอดเยี่ยม และได้รับรางวัล Scientific and Technical Achievement Award อีก 14 รางวัล พนักงาน Skywalker Sound ได้รับเกียรติด้วยรางวัล Oscars 28 รางวัลจากการสร้างผลงานในภาพยนตร์ที่คว้ารางวัล Academy Award 15 รางวัล สาขาดนตรีประกอบยอดเยี่ยมและการลำดับเสียงเอ็ฟเฟ็กต์ยอดเยี่ยม Lucas Licensing มีความรับผิดชอบด้านการขายสินค้าที่เกี่ยวกับภาพยนตร์และสิทธิครอบครองทางทีวีของ Lucasfilm โดย Lucas Learning ได้มุ่งมั่นในการสร้างประสบการณ์ “การเรียนรู้พิเศษ” โดยการมอบสินค้าอินเตอร์แอ็คทีฟซอฟต์แวร์อันมีเสน่ห์ที่มอบโอกาสในการเรียนรู้ผ่านการค้นหาและการค้นพบ
จอร์จ ลูคัส เป็นประธานบอร์ดแห่ง George Lucas Educational Foundation ตอนนี้เขาทำหน้าที่เป็นคณะกรรมการของ Artists Rights Foundation, Joseph Campbell Foundation และ Film Foundation นอกจากนั้นเขายังเป็นสมาชิกของ USC School of Cinema-Television Board of Councilors อีกด้วย
          ริค แม็คคอลลัม (ผู้อำนวยการสร้าง) ได้เริ่มอาชีพด้วยการเป็นผู้อำนวยการสร้างที่ได้ร่วมงานกับผู้เขียนบทภาพยนตร์ที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดของอังกฤษอย่าง เด็นนิส พอตเตอร์ ผู้ล่วงลับไปแล้วในบทภาพยนตร์ที่ดัดแปลงมาจากเรื่อง Pennies From Heaven นำแสดงโดย สตีฟ มาร์ติน และ เบอร์นาเด็ตต์ ปีเตอร์ส จากนั้นแม็คคอลลัมและพอตเตอร์ได้มาร่วมงานกันในซีรี่ส์ความยาว 6 ตอนของ BBC ที่ได้รับคำชม เรื่อง The Singing Detective

          แม็คคอลลัมยังได้รับการยอมรับว่ามีการทำงานอย่างใกล้ชิดกับผู้กำกับนิโคลาส โรก และได้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ของโรก 2 เรื่อง ได้แก่ Track 29 และ Castaway ภาพยนตร์เรื่องอื่นที่มีชื่อเสียง ได้แก่ ภาพยนตร์ของเด็นนิส พอตเตอร์ เรื่อง Blackeyes ภาพยนตร์ของนีล ไซมอน เรื่อง I Ought To Be In Pictures, Heading Home นำแสดงโดย แกรี่ โอลด์แมน พร้อมบทภาพยนตร์ของผู้เขียนเดวิด แฮร์ ผู้ทำหน้าที่กำกับภาพยนตร์ด้วย และเรื่อง Strapless ที่เขียนและกำกับโดยแฮร์ พร้อมกับแบร์ บราวน์ และ บริดเจ็ต ฟอนด้า ภาพยนตร์เรื่องอื่นของแม็คคอลลัม ได้แก่ Dreamchild ที่เขียนโดยเด็นนิส พอตเตอร์ ซึ่งคว้ารางวัล BAFTA 3 รางวัล และ Evening Standard อีก 1 รางวัลในสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม (โครัล บราวน์)
          สำหรับผลงานทางทีวี แม็คคอลลัมได้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ให้ HBO เรื่อง On Tidy Endings ซึ่งเขียนโดยฮาร์วีย์ เฟียร์สตีน นำแสสสดงโดยเฟียร์สตีน และ สต็อคการ์ด แชนนิ่ง ภาพยนตร์ได้รับรางวัล .CableAce Award 4 รางวัล ได้แก่สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ผู้กำกับยอดเยี่ยม และบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม เขายังอำนวยการสร้างมิวสิควีดีโอของ Rolling Stones ในเพลง “Undercover” ที่คว้ารางวัล MTV Award สาขามิวสิควีดีโอยอดเยี่ยมแห่งทศวรรษ
          ตั้งแต่ปี 1990 แม็คคอลลัมได้ร่วมงานเป็นพิเศษกับผู้เขียน/ผู้กำกับ จอร์จ ลูคัส โดยทั้งคู่ได้ร่วมงานกันในภาพยนตร์เรื่อง Radioland Murders และซีรี่ส์ทางทีวีที่ได้รับคำชมจากเหล่านักวิจารณ์ เรื่อง The Young Indiana Jones Chronicles โดยซีรี่ส์นี้ได้ใช้เวลาถ่ายทำนานกว่า 4 ปีใน 27 ประเทศ ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Emmy 26 รางวัลและคว้ารางวัล Emmy ไป 11 รางวัล ภาพยนตร์ยังคว้ารางวัล Banff Award เมื่อปี 1993 สาขา Best Continuing Series และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe ในปี 1993 สาขาซีรี่ส์แนวดราม่ายอดเยี่ยม โดยมีผู้กำกับอย่าง บิล ออกัสต์, ไมค์ เนเวล, นิค โรก, คาร์ล ชัลซ์, ไซมอน วินเซอร์, เดวิด แฮร์, ดีป้า เมห์ต้า, รีน แมนเซอร์, แกวิน มิลลาร์ และ เทอร์รี่ โจนส์
          แม็คคอลลัมได้อำนวยการสร้างผลงานด้านการปรับปรุงและรื้อฟื้นผลงานในเรื่อง Star Wars Trilogy Special Edition และในตอนท้ายของการสร้างเอพพิโซด 1 ที่ตอนนี้กำลังเตรียมเอพพิโซด 2 ซึ่งเป็นตอนต่อไปของตำนานการผจญภัย Star Wars
แกวิน บูเค่ (ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกาย) สำเร็จการศึกษาจาก Newcastle Polytechnic โดยเขาศึกษาด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ และศึกษาที่ Royal College of Art โดยได้รับปริญญาโทด้านการออกแบบเมื่อปี 1979 เขาเริ่มอาชีพในวงการภาพยนตร์โดยการเป็นผู้สเก็ตภาพของฝ่ายศิลป์ในภาพยนตร์ เรื่อง The Elephant Man และ Return of the Jedi ในเวลา 4 ปีต่อมาเขาได้เลื่อนขั้นเป็นผู้ช่วยผู้กำกับศิลป์ในภาพยนตร์เรื่อง Return to Oz และ Young Sherlock Holmes
          ในตอนนั้นบูเค่ได้เริ่มสร้างผลงานในเรื่อง Empire of the Sun เขาเป็นผู้กำกับศิลป์ที่มีความมุ่งมั่น ผลงานที่มีชื่อเสียงอื่นๆ ของผู้กำกับศิลป์ ได้แก่ Dangerous Liaisons, Eric the Viking และ Cry Freedom ที่เขามีความสุขในการร่วมงานกับสจ๊วจ เครก พร้อมกับนอร์แมน เรย์โนลด์ส ซึ่งเป็นผู้ที่เขาพิจารณาว่าจะเป็นที่ปรึกษาของเขา
          ผลงานที่มีชื่อเสียงของบูเค่ในฐานะของผู้ออกแบบฉากมีจำนวนมากในซีรี่ส์ทางทีวีของประเทศอังกฤษ เรื่อง Yellowthread Street และซีรี่ส์ของอเมริกาเรื่อง The Young Indiana Jones Chronicles ที่เขาได้รับรางวัล Emmy Award และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลอีก 2 รางวัลในภาพยนตร์เรื่อง Kafka และ Radioland Murders
          เดวิด แทตเทอร์แซล (ผู้กำกับภาพ) เกิดและโตขึ้นที่ Great Britain เขาศึกษาที่ Goldsmith’s College ในลอนดอน ซึ่งเขาสำเร็จการศึกษาด้วยปริญญาตรีเกียรตินิยมอันดับ 1 (Hons) ด้านศิลปศาสตร์ จากนั้นเขาศึกษาที่ Britain’s National Film and Television School ที่เขาศึกษาด้านการทำงานของกล้องเป็นพิเศษ
          ภาพยนตร์นักศึกษาของแทตเทอร์แซล เรื่อง King’s Christmas, Caprice และ Metropolis Apocalypse ได้รับการจับตามองเป็นอย่างมาก ภาพยนตร์เรื่อง King’s Christmas ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Best BAFTA Short ในปี 1987 โดย Caprice ได้รับเลือกในงานเทศกาลภาพยนตร์เมืองเอดินเบิร์กและมิลาน และเรื่อง Metropolis Apocalypse มีการฉายที่งาน Cannes ในปี 1988
          แทตเทอร์แซลได้ทำงานอย่างมุ่งมั่นในภาพยนตร์และผลงานทางทีวีหลายเรื่อง ผลงานที่มีชื่อเสียงของเขา ได้แก่ The Bridge, Radioland Murders, Moll Flanders, The Wind in the Willows และ Con Air
          สำหรับผลงานทางทีวี แทตเทอร์แซลได้ร่วมงานในซีรี่ส์ Yorkshire เรื่อง Yellowthread Street และภาพยนตร์ทางทีวีของชาวอเมริกัน เรื่อง The Young Indiana Jones Chronicles ที่เขาคว้ารางวัล Emmy Award และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล A.S.C. สาขาตากล้องยอดเยี่ยม
          หลังจากการอบรมที่ Wimbledon School of Art ทรีช่า บิกการ์ (ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกาย) เธอได้ร่วมงานกับคณะนักแสดงละครเวทีอันทรงเกียรติที่อังกฤษหลายแห่ง รวมถึง Glasgow Citizens’ Theatre และ Opera North in Leeds ด้วย
จากนั้นบิกการ์ได้ย้ายไปออกแบบเครื่องแต่งกายให้ภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศ เรื่อง Silent Scream (ชนะรางวัล British Academy Michael Powell Award สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี และ Special Jury Prize ที่งาน Berlin Festival รวมถึงรางวัลอื่นๆ) และเรื่อง Wild West (ชนะรางวัล Edinburgh Film Festival Critics’ Award)
          ภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงของเธอ ได้แก่ มินิซีรี่ส์เรื่อง Moll Flanders (ที่เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล BAFTA สาขาการออกแบบเครื่องแต่งกายยอดเยี่ยม), The Missing Postman and The Mug’s Game เธอออกแบบเครื่องแต่งกายให้กับภาพยนตร์ของ BBC เรื่อง Saigon Baby และ Truth or Dare ส่วนซีรี่ส์อื่นๆ ที่ออกแบบโดยบิกการ์ ได้แก่ The Young Indiana Jones Chronicles, Love Hurts, Van der Valk และ A Class Act
          พอล มาร์ติน สมิธ (ผู้ลำดับภาพ) เขาโตขึ้นที่ประเทศอังกฤษ แคนาดา และยุโรป เขาได้สร้างผลงานในการแสดงโรงละครช่วงฤดูกาลซัมเมอร์ที่ Nantucket แมสซาชูเซ็ท ก่อนศึกษาด้านการถ่ายภาพที่ Corcoran School of Art ในวอชิงตัน ดี.ซี. เขาได้แยกตัวมาอยู่ในวงการภาพยนตร์ในฐานะของผู้ช่วยตากล้องในภาพยนตร์สารคดีของ USIA. ในปี 1971 เขาได้ผลิตภาพยนตร์สารคดี เรื่อง The Animals are Crying ที่คว้ารางวัลไปมากมาย
          ตั้งแต่ปี 1973 สมิธได้ทำงานที่ลอนดอน อเมริกาและยุโรป เขาใช้เวลาลำดับภาพยนตร์แนวดราม่า คอมเมดี้ สารคดีโฆษณาโปรแกรมขององค์กร และมิวสิควีดีโอยาวนานกว่า 70 ชั่วโมง บรรดาผลงานที่มีชื่อเสียงของเขา ได้แก่ ภาพยนตร์เรื่อง Born American และ The Matchmaker ภาพยนตร์ทางทีวีเรื่อง The Canterville Ghost และ Unforgivable ซีรี่ส์เรื่อง The Young Indiana Jones Chronicles, Earth 2 และภาพยนตร์สารคดีเรื่อง Gunfight U.S.A., Cold Spring New Dawn

          ผลงานของ เบ็น เบิร์ต (ผู้ออกแบบเสียง) ในการออกแบบเสียง เขาได้สร้างเสียงให้กับ R2-D2 เสียงกระหึ่มและการปะทะของดาบพลังแสงในการต่อสู้ เสียงการเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วในฉากการไล่ล่าของมอเตอร์ไซค์อวกาศ ซึ่งนั่นทำให้ภาพยนตร์เรื่อง Star Wars ไตรภาคต้นฉบับมีอารมณ์ของเสียงที่สมจริง
          20 ปีต่อจากนั้น เบิร์ตได้ร่วมงานในภาพยนตร์เรื่อง Star Wars Trilogy Special Edition นานกว่า 6 เดือนเพื่อผสมผสาน ลำดับเสียงเอ็ฟเฟ็กต์ เสียงดนตรี และเสียงพูดจากแทร็คต้นฉบับอีกครั้ง
          เขาเกิดที่ Syracuse เมืองนิวยอร์ค เบิร์ตได้รับปริญญาด้านฟิสิกส์ เมื่อปี 1970 เขาได้รับรางวัลที่งาน National Student Film Festival ในภาพยนตร์สงครามเรื่อง Yankee Squadron สำหรับผลงานของเขาด้านสเปเชียลเอ็ฟเฟ็กต์ในภาพยนตร์เรื่อง Genesis ทำให้เขาได้รับทุนการศึกษาที่ USC ซึ่งเขาสำเร็จปริญญาโทด้านการสร้างภาพยนตร์ เบิร์ตได้อยู่ในวงการภาพยนตร์มานานกว่า 23 ปีในฐานะผู้ออกแบบเสียง มิกซ์เสียง ลำดับเสียง ผู้เขียนและผู้กำกับ กิจกรรมที่เบิร์ตให้ความสนใจ ได้แก่ “ลูกๆ ของเขา, ประวัติศาสตร์ด้านภาพยนตร์, ขี่จักรยานภูเขา, เล่นสกี และอ่านหนังสือแนวประวัติศาสตร์ ดาราศาสตร์ และวิทยาศาสตร์”
          ในช่วงเวลา 15 ปีที่เบิร์ตทำหน้าที่เป็นผู้ออกแบบเสียงให้ Lucasfilm เขาได้รับรางวัล Academy Awards สาขาลำดับเสียงและเสียงเอ็ฟเฟ็กต์ในภาพยนตร์ 4 เรื่อง ได้แก่ Star Wars, E.T. The Extra-Terrestrial, Raiders of the Lost Ark และ Indiana Jones and the Last Crusade เบิร์ตยังออกแบบเสียงให้ภาพยนตร์เรื่อง Indiana Jones and the Temple of Doom, The Empire Strikes Back, Return of the Jedi, Always, Willow, Alien, More American Graffiti, Howard the Duck, The Dark Crystal, Nutcracker, The Motion Picture, The Dream is Alive, Alamo และ Niagara
          ในปี 1990 เบิร์ตได้ทำงานอิสระและเริ่มทำหน้าที่เป็นผู้กำกับ เขาได้กำกับกอง 2 ของภาพยนตร์ เรื่อง The Young Indiana Jones Chronicles จำนวน 20 ตอน และทำหน้าที่เป็นผู้ลำดับภาพให้ภาพยนตร์เรื่อง of Young Indy 4 ตอนและบางทีก็เป็นผู้ออกแบบเสียง เบิร์ตกำกับภาพยนตร์และร่วมเขียนบทเรื่อง Young Indy movie “Attack of the Hawkmen.” เขากำกับภาพยนตร์ระบบ IMAX เรื่อง Blue Planet เขากำกับและร่วมเขียนบทภาพยนตร์ระบบ IMAX เรื่อง Special Effects เบิร์ตยังได้เขียนบทให้ซีรี่ส์แอนิเมชั่นทางทีวีของ Lucasfilm เรื่อง Droids และรวมถึงภาพยนตร์ชุดพิเศษของ ABC เรื่อง Droids ที่มีความยาว 1 ชั่วโมงซึ่งตั้งชื่อว่า “The Great Heep”
          แกรี่ ริดสตรอม (ผู้กำกับฝ่ายปฏิบัติการด้านสร้างสรรค์/ผู้ออกแบบและมิกซ์เสียง, เสียงสกายวอล์คเกอร์) ได้ร่วมสร้างผลงานกับ Skywalker Sound เมื่อปี 1983 ในฐานะผู้ควบคุมห้องเครื่องยนต์ จากนั้นมาเขาได้ใช้ความสามารถของเขาช่วยเหลืออีกหลายโปรเจ็กต์ในฐานะของผู้ออกแบบเสียง, รีรีคอร์ดิงมิกเซอร์, ผู้มิกซ์เสียงเอ็ฟเฟ็กต์และโฟลีย์ มิกเซอร์ ในปี 1998 ริดสตรอมได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติงานสร้างสรรค์แห่ง Skywalker Sound เขาควบคุมการสร้างสรรค์และการควบคุมเทคโนโลยีเพื่อความสะดวก นอกจากผลงานภาพยนตร์และโฆษณาของเขาแล้ว ริดสตรอมยังได้สร้างโปรเจ็กต์ทางทีวีและเครื่องเล่น และภาพยนตร์ที่น่าสนใจอีกหลายเรื่อง ริดสตรอมสำเร็จการศึกษาจาก USC School of Cinema and Television เขาได้รับรางวัล Academy Award 7 รางวัลในสาขาเสียงและการลำดับเสียงเอ็ฟเฟ็กต์ยอดเยี่ยม สำหรับผลงานของเขาในเรื่อง Saving Private Ryan, Titanic, Jurassic Park และ Terminator 2: Judgment Day
          จอห์น วิลเลียมส์ (ผู้ประพันธ์ดนตรี) เขาคว้ารางวัล Academy Award ไปถึง 5 ครั้ง เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Oscar เป็นพิเศษทั้งหมดถึง 37 ครั้ง ซึ่งส่วนใหญ่จนมาถึงตอนนี้เป็นผลงานการประพันธ์ของเขาจากภาพยนตร์แนวดราม่าเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2 ของสตีเฟ่น สปีลเบิร์ก เรื่อง Saving Private Ryan
          วิลเลียมส์ได้ร่วมงานกับจอร์จ ลูคัส เป็นครั้งแรกในภาพยนตร์ต้นฉบับเรื่อง Star Wars ที่ผู้ประพันธ์ดนตรีได้รับรางวัล Academy Award เขาได้กลับมาร่วมงานในจักรวาลของ Star Wars อีกครั้งในเรื่อง Empire Strikes Back และ Return of the Jedi
          เขาได้ร่วมงานกับสปีลเบิร์กในภาพยนตร์เกือบทั้งหมดของผู้กำกับ เขาได้รับรางวัล Oscar 3 รางวัลจากผลงานของเขาในเรื่อง Jaws, E.T. The Extra-Terrestrial และ Schindler’s List รางวัล Academy Award อื่นๆ ได้มาจากการประพันธ์ดนตรีของเขาในเรื่อง Fiddler On the Roof ฉบับภาพยนตร์
          วิลเลียมส์ได้พิสูจน์ตัวเองว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในทุกด้าน เขาได้สร้างธีมที่คุ้นหูส่วนใหญ่ในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ไว้มากมาย เขาได้ประพันธ์ดนตรีให้ภาพยนตร์หลายเรื่อง เช่น Jurassic Park และภาคต่อ, The Lost World: Jurassic Park; Amistad, Seven Years in Tibet, Sabrina, JFK, Home Alone, Born on the Fourth of July, The Accidental Tourist, Close Encounters of the Third Kind, Empire of the Sun, Superman และ Indiana Jones ทั้ง 3 ตอน
ผลงานของเขานอกจากนั้น วิลเลียมส์ยังเป็นวาทยากรของ Boston Pops Orchestra เป็นเวลา 13 ฤดูกาลที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก และตอนนี้เป็นวาทยากรผู้ทรงเกียรติของวงที่มีชื่อเสียงนั้น ในฐานะของวาทยากรรับเชิญ เขาได้ปรากฏตัวในวงออเคสตราที่มีชื่อเสียงที่สุดของโลกหลายวงอยู่เป็นประจำ ผลงานการประพันธ์ดนตรีของเขาได้มีอิทธิพลนอกเหนือจากโลกภาพยนตร์ เมื่อเขาได้สร้างผลงานในคอนเสิร์ตไว้มากมาย รวมถึงการเขียนเพลงในคอนเสิร์ตจำนวนมาก รวมถึงวงซิมโฟนี 2 วงและเพลงประสานเสียงของฟลุต แตรใหญ่ ไวโอลิน แคริเน็ท บาซูน เชลโล่ และทรัมเป็ท
          โรบิน เกอร์แลนด์ (การคัดเลือกนักแสดง) ได้เริ่มการทำงานด้วยการเป็นผู้ควบคุมการคัดเลือกนักแสดงที่ Bay Area เขาทำการค้นหาและคัดเลือกนักแสดงให้ภาพยนตร์มากกว่า 17 เรื่อง ได้แก่ Life With Mikey, Forrest Gump, Little Panda และ When a Man Loves a Woman ผลงานที่มีชื่อเสียงของเธอในฐานะผู้ควบคุมการคัดเลือกนักแสดงในท้องถิ่น ได้แก่ The Joy Luck Club, Dangerous Minds, The Quick and the Dead, Redwood Curtain และ Golden Gate ในฐานะของผู้ควบคุมการคัดเลือกนักแสดง เธอได้คัดเลือกนักแสดงในภาพยนตร์เรื่อง James and the Giant Peach และได้ทำหน้าที่เป็นผู้ให้คำปรึกษาในเรื่อง The Education of Little Tree
          นิค ดัดแมน (เอ็ฟเฟ็กต์ของสิ่งมีชีวิต) เป็นช่ำชองในภาพยนตร์ของ Lucasfilm มาแล้วหลายเรื่อง ได้แก่ Return of the Jedi, Willow และ Indiana Jones and the Last Crusade จริงๆ แล้วเขาเริ่มทำงานในวงการภาพยนตร์ด้วยการรับหน้าที่ของตัวละครโยดา ในฐานะของผู้ฝึกงานของสจ๊วต ฟรีบอร์น ผู้ชำนาญด้านการแต่งหน้าชาวอังกฤษ ในเรื่อง The Empire Strikes Back
หลังที่ได้ฝึกงานกับฟรีบอร์นเป็นเวลา 4 ปีในภาพยนตร์เรื่อง Superman II และ Top Secret! ดัดแมนได้รับการร้องขอให้ไปทำหน้าที่ควบคุมห้องทดลองการแต่งหน้าชาวอังกฤษในภาพยนตร์ของริดลีย์ สก็อตต์ เรื่อง Legend ตั้งแต่นั้นมาเขาได้สร้างผลงานในเรื่อง Mona Lisa, High Spirits, Interview With the Vampire, Batman และ Judge Dredd ในปี 1995 เขาได้รับการร้องขอให้ไปควบคุมฝ่ายแผนกสร้างสัตว์ประหลาดที่มีทีมงาน 55 คนในภาพยนตร์ของลุค เบสสัน เรื่อง The Fifth Element
          การปรับโฉมของดัดแมนที่มีการสร้างวัสดุของเทียมเรียกว่า Dermplast ที่มีการใช้เพื่อสร้างเอ็ฟเฟ็กต์ของการทำให้ดูแก่ในการแต่งหน้า โดยวัสดุมีการจำหน่ายผ่านบริษัทของดัดแมนเพียงที่เดียว ซึ่งมีชื่อเรียกแปลกๆ ว่า “Pigs Might Fly”
          เด็นนิส มูเร็น (ผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์) เป็นผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์อาวุโสที่ Industrial Light & Magic เขาได้รับรางวัล Academy Award 8 รางวัลสำหรับสาขาความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ในด้านวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ มูเร็นมีส่วนร่วมในการพัฒนาบริษัทอย่างตื่นตัว รวมถึงการออกแบบและพัฒนาเทคนิคและเครื่องมือใหม่ๆ
          ผลงานของเขาที่มีชื่อเสียงในฐานะของผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ ได้แก่ The Lost World: Jurassic Park, Casper, Jurassic Park, Terminator 2: Judgment Day, The Abyss, Innerspace, Young Sherlock Holmes, Indiana Jones and the Temple of Doom, Return of the Jedi และ E.T. The Extra-Terrestrial
          ในฐานะของผู้บุกเบิกการใช้คอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีดิจิตอลในภาพยนตร์ สก็อตต์ สเควียร์ส (ผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์) ได้ผสมผสานความชำนาญด้านเทคนิคกับพรสวรรค์ด้านงานสร้างสรรค์อย่างสูง สเควียร์สได้พัฒนาเทคนิคที่มีความโดดเด่นหลายอย่าง รวมถึง “Cloud Tank Effect” ที่ใช้ในภาพยนตร์เรื่อง Close Encounters of the Third Kind
          ในปี 1979 Squires ได้ร่วมก่อตั้ง Dream Quest Images และเป็นผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ รวมถึงเป็นประธานบริษัทเป็นเวลาถึง 6 ปี โปรเจ็กต์ Dream Quest ของเขา ได้แก่ Blue Thunder, The Adventures of Buckaroo Banzai Across the Eighth Dimension, Deal of the Century, One From the Heart และ Blade Runner Squires ได้ร่วมงานที่ Industrial Light & Magic เมื่อปี 1985
          ในปี 1994 สเควียร์สได้รับรางวัล Scientific and Engineering Award จาก Academy of Motion Picture Arts and Sciences สำหรับผลงานการบุกเบิกด้านสแกนภาพเพื่อนำไปใช้ในภาพยนตร์ เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Oscar สำหรับความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยมด้านวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ในเรื่อง The Mask และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลเป็นครั้งที่ 2 จากเรื่อง Dragonheart
          จอห์น นอล (ผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์) ได้มอบความชำนาญพิเศษและได้ปรับโฉมคอมพิวเตอร์กราฟฟิคเพื่อสร้างวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ นอลและพี่ชายของเขาเป็นผู้สร้าง Photoshop โปรแกรมการประมวลผลด้านภาพขั้นสูงสำหรับคอมพิวเตอร์ Macintosh ซึ่งคล้ายกับ Quantel Paintbox โดย Photoshop ให้ผู้ใช้ได้ควบคุมการสร้างสรรค์ได้อย่างครอบคลุมเพื่อปรับปรุงและแก้ไขภาพ นอลยังเป็นผู้ออกแบบโปรเจ็กต์คอมพิวเตอร์กราฟฟิคเรื่อง The Abyss ที่ ILM ได้รับเกียรติด้วยรางวัลวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ยอดเยี่ยมที่งาน Academy Award ครั้งที่ 10
          ผลงานที่มีชื่อเสียงของเขานอกจากนั้นในฐานะผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ ได้แก่ Star Trek: First Contact, Star Wars Special Edition, Mission: Impossible และ Star Trek Generations
          ร็อบ โคลแมน (ผู้ควบคุมแอนิเมชั่น) ได้มาร่วมงานกับทีมผู้สร้างแอนิเมชั่นที่ ILM เมื่อปี 1993 เพื่อสร้างผลงานในเรื่อง The Mask ภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงเรื่องอื่นของโคลแมน ได้แก่ Men in Black, Dragonheart, The Indian in the Cupboard, In the Mouth of Madness และ Star Trek Generations
          ก่อนที่จะมาร่วมงานที่ ILM เขาได้เริ่มอาชีพด้วยการสร้างผลงานในเรื่อง Captain Power ซีรี่ส์ทางทีวีเรื่องแรกของเขาที่มีการผสมผสานของตัวละครแอนิเมชั่นที่สร้างจากคอมพิวเตอร์กับไลฟ์แอ็คชั่น โปรเจ็กต์ได้รับรางวัล Gemini Award (รางวัลที่เทียบเท่า Emmy สำหรับชาวแคนาดา) สำหรับความสำเร็จด้านเทคนิคยอดเยี่ยม ตั้งแต่ที่โคลแมนได้สร้างผลงานคอมพิวเตอร์แอนิเมชั่นและกราฟฟิคให้ผลงานที่มีการออกอากาศและโฆษณาต่างๆ เขาได้สร้างผลงานในภาพยนตร์แอนิเมชั่นชุดพิเศษสำหรับ World Health Organization เขาได้ก่อตั้งสตูดิโอของตัวเองเล็กๆ ขึ้นมาเพื่อโปรเจ็กต์โฆษณาและผลงานทีวี และได้สร้างภาพกราฟฟิคชุดพิเศษที่มีการออกอากาศ, การเปิดตัวและสัญลักษณ์ของสถานี

          ติดตามความเคลื่อนไหวได้ที่
          http://www.facebook.com/Fox.Thailand
          http://www.youtube.com/starwars