เนอร์สซิ่งโฮม ตามแบบนักบริหารหนุ่ม
ศิรสิทธิ์ ตั้งจิตกมล เพชรเกษมเนอร์สซิ่งโฮม
กรุงเทพมหานครเป็นเมืองใหญ่ (mega city) ที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศ ประชากรกลุ่มอายุมากกว่า 60 ปี มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น โดยในปี 2557 กลุ่มผู้สูงอายุนี้เพิ่มเป็นร้อยละ 15 ซึ่งแสดงว่าประเทศไทยได้เริ่มเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุตามเกณฑ์ขององค์การสหประชาชาติ ซึ่งจากการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมทำให้ครอบครัวสังคมไทยสมัยใหม่ที่สมาชิกในครอบครัวที่อยู่ในวัยทำงานต้องมีภารกิจภายนอกบ้านมากขึ้น ทำให้การอยู่อาศัยคนเดียวของผู้สูงอายุมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นเป็นเกือบร้อยละ 10 ของผู้สูงอายุทั้งหมด ความจำเป็นนี้ทำให้มุมมองต่อการอยู่อาศัยในเนอร์สซิ่งโฮมเปลี่ยนไปเป็นที่ยอมรับกันมากขึ้น นอกจากนั้น ในปัจจุบันซึ่งเป็นยุคของอีเล็กทรอนิกส์และเทคโนโลยี ทำให้การจัดการเนอร์สซิ่งโฮมต้องมีการปรับรูปแบบการบริหารจัดการ จึงมีธุรกิจในรูปแบบที่ตอบสนองความต้องการของสังคมและผู้ใช้บริการมากขึ้น นายศิรสิทธิ์ ตั้งจิตกมล กรรมการบริษัทเพชรเกษมเนอร์สซิ่งโฮม ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุและผู้ป่วยพักฟื้น ถือเป็นนักบริหารรุ่นใหม่ ผู้พลิกธุรกิจเนอร์สซิ่งโฮม ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุและผู้ป่วยพักฟื้น ภายใต้สโลแกน เพราะความสุขของคุณ “สำคัญกับเรา” เล่าว่า ได้เริ่มสนใจในธุรกิจเนอร์สซิ่งโฮม จากประสบการณ์ตรง เริ่มจากน้องสาวของคุณยายล้มป่วยและจำเป็นต้องมีการดูแลต่อเนื่อง จึงต้องนำไปฝากไว้บ้านพักผู้สูงอายุที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ปรากฏว่าพบปัญหาค่อนข้างมาก เมื่อผู้ดูแลไม่เอาใจใส่ มีกิริยาวาจาไม่เหมาะสมแม้จะอยู่ต่อหน้าญาติ จึงเปลี่ยนรูปแบบเป็นโฮมแคร์ (จ้างคนมาดูแลผู้สูงอายุมาที่บ้าน) ปรากฏว่าแรกๆ ก็ปฏิบัติตัวดี ระยะหลังเริ่มมีปัญหาในลักษณะเดียวกันซึ่งพบจากกล้องวงจรปิด สมาชิกในครอบครัวเลยสะท้อนใจอยากทำธุรกิจเนอร์สซิ่งโฮมในรูปแบบที่เน้นคุณภาพของการดูแลด้วยใจ แต่ไม่มีผู้ที่ไว้ใจจะให้บริหารในรูปแบบที่ต้องการได้ จังหวะที่คุณยายเสียชีวิต ผมเรียนจบและทำงานอยู่อเมริกาจึงคิดว่า น่าจะกลับมาทำงานบริหารจัดการด้วยตนเอง เนื่องจากอุปนิสัยของตัวเองเป็นคนรักการทำงานบริการและใกล้ชิดกับคุณยายมาตั้งแต่เด็ก ๆ จึงเข้าใจความต้องการทั้งทางร่างกายและจิตใจของสูงอายุ โดยได้รับการสนับสนุนจากคุณพ่อและคุณแม่ที่เป็นแพทย์ผู้แม้จะเป็นแพทย์เฉพาะทางแต่เน้นการดูแลแบบองค์รวมทั้งกายและใจ ก่อนที่จะมาเปิด เพชรเกษมเนอร์สซิ่งโฮม มีการศึกษาข้อมูลโดยละเอียดถึงความเป็นอยู่ที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุ และมีการดูงานเนอร์สซิ่งโฮมหลาย ๆ แห่งทั้งในและต่างประเทศ พบว่าเนอร์สซิ่งโฮมส่วนมากในประเทศไทยจะเป็นการต่อเติมจากบ้านหรืออพาร์ทเม้นท์ ทำให้ผังที่พักอาศัยไม่เหมาะสมสำหรับความเป็นอยู่ของผู้สูงอายุ รวมยังขาดความพร้อมในหลาย ๆ ด้าน เช่น ระบบการดูแลสุขภาพใกล้ชิดโดยแพทย์ ระบบรักษาความปลอดภัย ระบบปฏิบัติการในกรณีฉุกเฉิน ผมจึงนำหลาย ๆ สิ่งมาวางแผน โดยมีการออกแบบสถานที่ร่วมกันระหว่างแพทย์และสถาปนิก ซึ่งจะตอบโจทย์สร้างความลงตัวให้ได้ว่าผู้สูงอายุเขาควรจะมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไรเพื่อให้ปลอดภัย โดยเน้นความโปร่ง โล่ง สะอาดและอากาศบริสุทธ์ มีสวนและศาลาพักผ่อน ประตูห้องจะเป็นบานเลื่อน มีหน้าต่างจำนวนมาก มีห้องน้ำในทุกห้อง ส่วนห้องรวม 4 เตียง จะมีจะมีระยะห่างอย่างต่ำ 90 เซ็นติเมตร แยกเพศชายและหญิงพร้อมห้องน้ำแยก กับคำว่า “บ้านพักผู้สูงอายุและบ้านพักฟื้นสมัยใหม่” ผมมองว่าผู้สูงอายุส่วนใหญ่ไม่ว่าจะเคลื่อนไหวเดินเหินได้หรือติดเตียงต้องได้รับการดูแลทั้งสิ้นแต่ในรูปแบบที่แตกต่างกัน ส่วนมากเกือบห้าสิบเปอร์เซ็นต์ คือ ผู้สูงอายุหรือผู้ป่วยในระยะพักฟื้นที่เพิ่งพาเขาออกจากโรงพยาบาลและเลือกเนอร์สซิ่งโฮม เพราะญาติไม่สะดวกที่จะดูแล ไม่มีเวลาหรือไม่สามารถดูแลได้อย่างมั่นใจ เราจึงเตรียมความพร้อมการบริการทางการแพทย์ โดยมีแพทย์มาดูแลสุขภาพทุกวันหรือเกือบทุกวัน และพร้อมให้คำปรึกษาและแนะนำภายใน 5 นาที จัดหาเจ้าหน้าที่การพยาบาลจะเป็นผู้ที่ความชำนาญกว่า 20-30 ปี ทางด้านการอบรมและการพัฒนาศักยภาพผู้ดูแลผู้ป่วยมาเป็นหัวหน้าทีม มีพยาบาลเป็นพี่เลี้ยง โดยนโยบายของที่นี่ คือ เน้นให้เจ้าหน้าที่ทุกคนมีใจดูแลผู้พักอาศัยเหมือนญาติสูงอายุมากกว่าเป็นลูกค้าแบบธุรกิจอื่น ผมถือว่าทุกคนที่มาทำงานต้องมีใจให้กันเหมือนครอบครัวเดียวกัน มีการส่งเวร การประชุมสม่ำเสมอเพื่อรายงานสุขภาพผู้สูงอายุทั้งกายใจและอารมณ์ รวมทั้งปัญหาอุปสรรคในการบริบาล 
