อยากรู้จังว่าพวกคนใหม่ๆ ที่เขาเก็บกันเนี่ย ถ้าได้ใบเก่าๆ มากๆๆ ไปเนี่ย จะรู้สึกว่ามันมีค่าแค่ไหนนะ
แล้วคิดจะเก็บกันนานแค่ไหนนะ
สำหรับเราตอนนี้เริ่มเฉยๆ กับการเก็บแฮนด์บิลซะแล้ว อาจจะเป็นเพราะมันเยอะมากจนไม่มีเวลามานั่งเก็บรายละเอียด (ก็เก็บมานานแล้วหนิ) ในแต่ละใบ ความรำเค็ญในการหา (ตะก่อนกว่าจะได้มาแต่ละใบเลือดตาแทบกระเด็น
) แต่ของเก่าก็ไม่ได้ทิ้งนะ ก็เก็บไว้งั้นแหละ มันเก็บมานานเกินกว่าจะทิ้งลง ยกให้ก็ทำใจไม่ได้ (จิงมะ) แต่ถ้าเห็นใบไหนน่าสนใจโดดเด่นเป็นพิเศษ หรือว่าถ้าไปดูหนังแล้วได้มาและมีที่ใส่ไม่ทำมันยับก็จะเก็บมันกลับมา แต่ทั้งหมดก็ยังอยู่ในซอง (เฮ้อ
) เคยมีความตั้งใจจะเอามานั่งเรียง มาจัดซะกาหน่อย แต่ว่า
พอเอามาแบๆ ออกมาวางไว้บนพื้น
สุดท้ายก็ต้องรวมมันกลับไว้ในซองอย่างเดิม เยอะจนไม่สามารถ ไม่สามารถไปทำอะไรกะมันแล้วคิดว่าจะทำให้มันเป็นระเบียบ จะเอาใบซ้ำไปแจกก็เฮ้อ
บางใบ(บางใบจริงๆนะ)ก็ไม่แน่ใจว่าจะซ้ำเปล่าเนี่ยสิ เลยไม่กล้าแจก
ใครได้มาอ่านก็หวังว่าจะได้ข้อคิดนะ เวลาได้อะไรมา ก็เก็บมันให้เป็นระเบียบซะนะ แล้วจะได้ไม่ต้องมาเศร้าทีหลัง แล้วคุณจะรู้ว่ามาจัดเรียงตอนหลังเนี่ยเป็นเรื่องที่อิมพอสสิเบิ้ลมากๆๆ
