สวัสดีปีใหม่ทุกท่านนะคะ นุ้ยไปร่วมกิจกรรมส่งมอบหลังคาอาคารเรียนกับพี่ๆ กลุ่มทหารเรืออาสา ต้้งแต่วันที่ 29 ธ.ค. 58 - 2 ม.ค. 59 จริงๆ แล้ว โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนลูกของโรงเรียนวังผาวิทยา เรียกว่าห้องเรียนสาขาอะยิโก๊ะ แต่เนื่องจากขาดแคลนงบประมาณในการพัฒนาโรงเรียนเรียน พี่ๆ กลุ่มทหารเรืออาสาจึงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการพัฒนาปรับปรุงโรงเรียน กิจกรรมนี้ดำเนินมาเป็นเวลา 3- 4 ปีแล้วค่ะ เรียกได้ว่าสมกับชื่อกลุ่ม "ทหารเรืออาสา ประชาชนร่วมใจ" เพราะมาจากเงินทุนและแรงงานจากพี่ๆ ทหารเรือ ประชาชนทั่วไป คุณครูและนักเรียน ที่มาช่วยกัน นุ้ยเองก็เพิ่งมีโอกาสได้ไปร่วมกิจกรรมกับพี่ๆ ในปีนี้เป็นปีแรก
พวกเราเริ่มออกเดินทางกันตั้งแต่เวลาเที่ยงของวันที่ 29 ธันวาคม กว่าจะถึงเชียงรายก็ประมาณตี 2 ค่ะ พักในเมืองกัน 1 คืน แล้วจึงเดินทางขึ้นดอยในเวลาเช้า ไปถึงโรงเรียนก็ใกล้ๆ เที่ยงแล้ว อาคารหลังนี้ คือ อาคารที่เพิ่งเปลี่ยนหลังคาใหม่ แล้วจะทำพิธีส่งมอบกันในวันที่ 1 มกราคมค่ะ
ทางเข้าโรงเรียน
พวกนุ้ยเดินทางขึ้นมาเป็นคันแรกค่ะ เดี๋ยวก็จะทะยอยตามกันมาเรื่อยๆ ไปถึงนักเรียนก็ช่วยกันจัดที่พักให้
น้องอนุบาลก็ช่วยด้วย เราให้ห้องเรียนเป็นห้องพักเกือบทุกห้องเลยค่ะ
อีกมุมคุณครูใหญ่และเด็กๆ ก็กำลังเตรียมสถานที่กัน
เที่ยงก็ไปแอบดูเด็กๆ กินข้าวกัน
ขอสำรวจห้องเรียนหน่อยนะคะ
สีสันสวยงามเหล่านี้มีผู้บริจาคสีมาให้แล้วคุณครูที่โรงเรียนเป็นผู้สร้างสรรค์ต่อค่ะ
ท่าทางคงต้องเปลี่ยนแปรงได้แล้วนะคะ รอบนี้นุ้ยนำมาแต่ยาสีฟัน รอบหน้าต้องซื้อแปรงสีฟันขึ้นมาด้วยแล้ว
ด้านนอกกำลังตั้งจอเพื่อฉายหนังกลางแปลงค่ะ
ขึงตาข่ายกันลูกฟุตบอล คนที่อยู่ด้านบน ชื่อ ครูรักเกียรติค่ะ เป็นครูที่ทำได้ทุกอย่าง งานเหล็ก งานปูน งานไฟฟ้า ฝืมือคุณครูทั้งนั้น
เสร็จแล้วก็เตรียมตกแต่งสถานที่กันต่อ สาวที่ใส่เสื้อสีฟ้านี่คือคุณครูอ้อมค่ะ เจ้าของผลงานศิลปะทั้งหลายที่โรงเรียนนี้ นุ้ยนับถือผู้หญิงคนนี้จริงๆ ทำได้จริงอย่าง โบกปูน เชื่อมหลังคา ทาสี เป็นคุณครูบนดอยห่างไกลต้องทำได้ทุกอย่างนะคะ
เด็กๆ มายืนมุงดูตอนเป่าลูกโป่ง จนใจอ่อนต้องเป่าแจกค่ะ
กำลังใจล้นหลาม
ได้เวลาเข้าแถวเตรียมกลับบ้าน
สวดมนต์
ที่นี่ในรายชื่อมีนักเรียนทั้งหมด 120 คน แต่มาเรียนจริงๆ ประมาณครึ่งนึงค่ะ อีกครึ่งนึงเป็นพวกมาๆ หายๆ เป็นเพราะผู้ปกครองไม่ค่อยสนับสนุนให้นักเรียนมาเรียน พี่ๆ ทหารเรือจึงพยายามมาสร้างทุกอย่างเพื่อชักจูงให้เด็กๆ มาเรียน สร้างห้องเรียนดีๆ ให้ เอาของมาแจก เพื่อให้ชาวบ้านรู้สึกว่าถ้าให้ลูกมาเรียนก็จะได้อะไรพิเศษกว่าคนอื่น ถึงจะมีปัญหามากมาย แต่เด็กๆ ที่นี่น่ารักมากค่ะ มีมารยาท มีน้ำใจ ช่วยงานทุกอย่างโดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย ที่ชุดมอมๆ นี่มาจากการช่วยเหลืองานต่างๆ ในโรงเรียนนะคะ
บางคนไม่ได้มีหน้าที่ช่วยงานในวันนี้ กลับไปถึงบ้านยังรีบเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาที่โรงเรียน เพื่อมาช่วยงานต่ออีก พวกนุ้ยก็จัดรางวัลให้ค่ะ
ตอนกลางคืนทั้งเด็กๆ และชาวบ้านก็มารอชมภาพยนตร์กันค่ะ
ขอจบเรื่องเล่าวันแรกก่อนนะคะ เดี๋ยวนุ้ยมาเล่าต่อค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม
สนใจกิจกรรมของกลุ่มทหารเรืออาสาเข้าไปชมได้ที่
https://www.facebook.com/groups/1418804538385583/?fref=ts