pooklook on March 14, 2009, 11:20:27 PM
มีเรื่องมาเตือนเพื่อน ๆ ที่โดยสารรถแท็กซี่ค่ะ
เดี๋ยวนี้มีการหลอกลวงผู้โดยสารในรูปแบบที่เราคาดไม่ถึง ซึ่งเราโดนมากับตัวเอง จึงอยากให้เพื่อน ๆ ระวัง

เรื่องมีอยู่ว่า

ประมาณ 3 เดือนก่อน เหตุเกิดที่ซอยรามคำแหง 124 เวลาประมาณบ่ายโมงกว่า


เราออกไปเรียกแท็กซี่หน้าบ้านเพื่อที่จะไปรับลูกที่โรงเรียน (เลิก 2 โมง)

เราเรียกแท็กซี่คันนึงแจ้ง สถานที่ ๆ จะไปตามปรกติ แล้วเราก็นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง

จู่ ๆ ก็มีเสียงของแท็กซี่พูดขึ้นมาว่า


(ขอเล่า เป็นบทสนทนานะคะ)
แท็กซี่ : ( พี่รู้ไหม....พี่จะเป็นผู้โดยสารคนสุดท้ายของผม...)
เรา : ตกใจ และนึกในใจ (ตายล่ะ มันจะเอาเราไปทำฆาตกรรมหรือเปล่าเนี่ย)
แต่ก็ทำใจดีสู้เสือ แล้วพูดออกไปว่า


(เอ่อ...คุณหมายความว่าไงเหรอค่ะที่จะเป็นผู้โดยสารคนสุดท้าย)

แท๊กซี่ : ( หลังจากส่งพี่เสร็จ...ผมก็เอารถไปส่งเถ้าแก่เค้า...เถ้าแก่บอกว่าถ้าวันนี้ผมไม่ส่งเงิน
ประกันรถเค้าก็จะไม่ให้ผมขับอีก...แล้วผมไม่มีเงินให้เถ้าแก่เค้า ผมคงต้องเลิกอาชีพแท็กซี่ที่ขับมา
9 ปี)
เรา : (อ้าว คุณก็ลองรับผู้โดยสารไปเรื่อย ๆ ซิ เดี่ยวก็คงได้เงินไปจ่ายให้เถ้าแก่)

แท็กซี่ : (เถ้าแก่เค้าจะเอาเงินค่าประกันรถ 2700 แต่รายได้ต่อวันก็แค่ 700-800 หักค่าส่งรถ ก็
เหลือให้ลูกเมียไม่เกิน 200 บาท)

เรา : (งั้น คุณขอผัดผ่อนเถ้าแก่ไปอีกหน่อยสิ เผื่อจะมีทางเลือกอื่น หรือหยิบยืมคนรู้จักก่อน)


แท็กซี่ : ( เถ้าแก่ผมเค้าใจดีมากครับ จริง ๆ ค่าประกันรถทั้งหมด 4700... เถ้าแก่แกช่วยออกให้ 2000 ... ส่วนต่างผมต้องเป็นคนหามาเอง...แต่ผมก็ไม่มีเงินก้อนนั้นหรอก)


แท็กซี่ : (ก่อนรับพี่ขึ้นมา ผมแวะไปหาเพื่อนที่ฉะเชิงเทราเพื่อขอยืมเงินมัน

เพื่อนผมคนนี้คบกันมาตั้งแต่สมัยยังทำงานเป็นเด็กขับรถเข้าซองในโรงแรมม่านรูดด้วยกัน...รู้จักกันมา 10 ปี ..มันบอกว่าถ้าเดือดร้อนอะไรให้ไปหามันได้ทุกเมื่อ)


เรา : ( แล้วสรุปเพื่อนว่ายังไงล่ะ)

แท็กซี่ : ( พอผมไปถึงบ้านมัน มันทำท่ารังเกียจที่เห็นผมขับแท็กซี่ มันไล่ให้ผมออกไปจากบ้านเลยครับ
มันไม่อยากให้คนรอบบ้านรู้ว่ามีเพื่อนเป็นคนขับแท็กซี่)


แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

แท็กซี่คนนี้เริ่มร้องไห้ออกมา

เราซึ่งตอนนั้นรู้สึกงง ๆ ตั้งรับไม่ทัน ไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอแท็กซี่ร้องให้ เลยไม่รู้ว่าจะต้องยังไงต่อไป

เรา : ( เอ่อ...ถ้างั้นคุณลองติดต่อพวกอิออน หรือควิกแคชเผื่อจะช่วยได้)

แท็กซี่ : (ผมขับแท็กซี่ไม่มีใบเงินเดือน เค้าคงไม่ให้ผมหรอก พี่รู้ไหม ผมโตขึ้นมาเนี่ยยังไม่รู้เลยว่าพ่อ แม่เป็นใคร พอผมจำความได้

ผมก็โตมากับโรงแรมที่ผมทำงานเป็นเด็กขับรถเข้าซอง คนที่นั่นเค้าช่วยกันเลี้ยงผม
หลังจากเจอแฟน ผมก็ออกมาขับรถแท็กซี่

ตอนนี้ผมมีลูกแฝดสองคน แฟนผมหลังคลอดลูกเค้าก็ไม่สบาย จนตอนนี้เดินไม่ได้แล้ว

ผมต้องไปรับยาที่โรงพยาบาลจุฬา ฯ ทุกเดือน)


เป็นจังหวะที่แท็กซี่เลี้ยวเข้าซอยโรงเรียนลูกพอดี ปรกติเราจะจอดรถด้านหน้าโรงเรียน
แต่วันนั้นฝนตก หนักน้ำเลยท่วมด้านหน้า

เราเลยบอกให้แท็กซี่จอดเทียบประตูโรงเรียนด้านข้างแทน

แต่ แท็กซี่ก็แสนจะมีน้ำใจบอกว่า

แท็กซี่ : ( ไม่เป็นไรหรอกพี่ ผมขับลุยน้ำลงไปได้ เอาให้พี่รับน้องสะดวกดีกว่า)

เรา : นึกในใจ โห...มีน้ำใจเหมือนกันนะเนี่ย แล้วพูดออกไปว่า

( น้ำมันท่วมสูงเหมือนกันนะ เดี๋ยว รถคุณเกิด เสียขึ้นมาแล้วจะลำบาก)

แท็กซี่ : (ไม่เป็นไรหรอกพี่ ไหน ๆ ผมก็จะไม่ได้ขับรถแท็กซี่อีกแล้ว
ผมขอบริการผู้โดยสารละกัน)

เรา : เริ่มใจอ่อน

(เอ่อ....ถ้างั้นเดี๋ยวคุณรอรับกลับด้วยละกัน)

แท็กซี่ : (ได้ครับพี่ ตามสบายเลยนะครับ)
พอเรารับลูกออกมาจากโรงเรียนกำลังเดินมาจะถึงรถแท็กซี่ก็รีบกุลีกุจอเปิดประตูให้ขึ้น

แท็กซี่ : (พี่ไม่ต้องรีบนะ ค่อย ๆ ให้น้องเข้ามาเดี๋ยวหัวโขก)

เรา : เข้าไปในแท็กซี่เรียบร้อยแล้ว และเริ่มคุยกับลูกเรา
ถามโน่น ถามนี่ ระหว่างสองคนแม่ลูก

จู่ ๆ ก็มีเสียงแทรกขึ้นมา

แท็กซี่ : (ลูกพี่โชดดีจัง ได้เรียนหนังสือ... ลูกผมยังอดมื้อกินมื้ออยู่เลย ไม่ต้องไปคิดถึงเรื่องเรียน)


บรรยากาศเริ่มเป็นเหมือนเมื่อตะกี้ อีกแล้ว

แท็กซี่เริ่มพูดถึงเกี่ยวกับชีวิตตัวเองด้วยเสียงสั่นเครือ

คราว นี้ไม่ได้ร้องออกมา แต่ก็น้ำตาปริ่ม ๆ จนเราคิดว่าจะให้เงินเพิ่มไปอีกหน่อยละกันตอนลง
ตอนนั้นค่ามิเตอร์อยู่ที่ประมาณ 70 บาท

คิดว่าถ้าถึงบ้านจะเข้าไปถามแฟนก่อนว่าควรจะให้เท่าไหร่ดี

พอแท็กซี่จอดหน้าบ้านปุบ เราบอกว่ารอแบบ นึงเข้าไปเอาตังค์ก่อน

แท็กซี่ตอบกลับมาว่า

ถ้าพี่ไม่มีตังค์ไม่ต้องจ่ายก็ได้ครับ ถือว่าผมให้บริการผู้โดยสารคนสุดท้ายของผม


โอ้ววว...ประโยคนี้มันแทงใจจัง


ต้องรีบไปคุยกะแฟนโดยด่วน

หลังจากหายเข้าบ้านไปปรึกษาแฟน
สุดท้ายคุณแฟนให้ข้อสรุปว่าเราจะให้เงินเค้าพิเศษเท่ากับจำนวนที่เค้าจะต้องไปจ่ายให้เถ้าแก่
เพื่อที่ว่าเค้าจะได้มีอาชีพเลี้ยงลูกเลี้ยงครอบครัวต่อ


เค้าให้เหตุผลเพิ่มเติมว่าปรกติเราก็ไปบริจาคของให้มูลนิธิทุกเดือนอยู่แล้ว
ทีนี้มีคนเดือดร้อนมาขอความช่วยเหลือถึงที่มันก็เหมือนกับการที่เราไปบริ จาคของนั่นแหละ
น่าแปลกที่ตอนนั้นเราและแฟนไม่ได้คิดเรื่องหลอกลวงใด ๆ เลย


อาจจะเป็นเพราะว่าเราไม่เคยเจอ ใครมานั่งร้องไห้ให้ดู
โดยเฉพาะระหว่างแท็กซี่และผู้โดยสาร จริง ๆ

เราก็คิดว่ามันผิดปรกติ แต่กลับคิดไปในทางบวกว่าเค้าคงอัดอั้นกับชีวิตจริง ๆ (เฮ้อ...แอบโง่นะเนี่ย)

เรากลับออกไปยื่นเงินให้แท็กซี่

พอแท็กซี่เห็นจำนวนเงินที่เราให้ก็ทำตาโต
(แนวตกใจ)

ขอย้ำทำตาโตจริงๆ แล้วก็ละล่ำระลักพูดว่าขอบคุณครับพี่

เสียงยังคงสั่น ๆ เหมือนเดิม เราก็เลยพูดออก ไปว่า


(เงินก้อนนี้ ให้เอาไปให้เถ้าแก่จะได้มีอาชีพเลี้ยงลูกเมียต่อไป)

ตอนนั้นเราก็จุกอยู่ที่คอเหมือนกันตอนมองหน้าแท็กซี่

เห็นเค้าทำตาแดง ๆ จะร้องออกมา เราเลยตัดบทว่า

ไปเถอะ
.
...แล้วแท็กซี่ก็ขับออกไป

คุณเชื่อเรื่องกรรมติดจรวดไหมคะ

เมื่อวานนี้ 07.30 น. หน้าปากซอยรามคำแหง 124

เราออกมาเรียกแท็กซี่หน้าบ้านให้ไปส่งที่ทำงาน

รถติดตรงถนนรามคำแหง เห็นรถแท็กคันสีชมพูคาดขาวจอดเปิดไฟว่างอยู่คันนึง
ก็เลยเดินไปแล้วเปิดประตูเข้าไปอยู่ในรถ

คนขับพอ รู้ว่ามีผู้โดยสารขึ้นมา ก็รีบเปิดแอร์เร่งระบายกลิ่นบุหรี่ออกไป
เพราะเค้าเพิ่งจะสูบเสร็จ

เราบอกให้คนขับชิดขวาทันทีเพราะ ต้องกลับรถ ระหว่างที่คนขับตีรถออกขวานั้น
บทสนทนาก็เริ่มต้นขึ้น


แท็กซี่ : ( พี่รู้ไหม....พี่จะเป็นผู้โดยสารคนสุดท้ายของผม...)

เรา : อึ้ง ไปประมาณ 5 วิ

(ทำไมประโยคนี้มันเหมือนกับ....แต่ตอบออกไปว่า

(เหรอค่ะ..)

ตา เราเริ่มมองไปที่ กระจกหน้ารถที่เอาไว้มองข้างหลัง เห็นช่วงตาของคนที่พูด...

ใช่มันจริง ๆ ด้วย

ความรู้สึกเหมือนโดนทุบที่หัวเลย

แล้วเราก็รู้สึกว่าความโกรธมันพุ่งขึ้นมามาก ๆ ๆ

แท็กซี่ : ยังคงพล่ามต่อไป
และคงจะเริ่มสังเกตว่าผู้โดยสารไม่ได้ต่อบทสนทนากับมัน

มันเลยเหลือบตา มองกระจกหน้ารถมองมายังเรา

พอมันเห็นเราปุบ มันก็เริ่มเงียบ

เรา : (เดี๋ยวคุณจอดตรงสะพายลอยข้างหน้าเลย)
แท็กซี่ : (ครับ...)
บรรยากาศเริ่มมาคุ แล้วมันก็จอดตรงที่เราบอก

เรา : (คุณ อนันต์ คุณจำดิชั้นได้ไม๊!)
แท็กซี่ : ค่อย ๆ หันมา
ทำหน้าช็อค
แล้วพยักหน้าพร้อมพูดว่า ( ครับ...)

เรา : (ดี....ไว้เจอกันที่สถานีตำรวจ!)

แล้วมันก็รีบบึ่งรถออกไป

ความรู้สึกตอนนั้นเราโกรธมาก ๆ ๆ

พอถึงออฟฟิศเลยโทรไปกรมขนส่งทางบก แจ้งเรื่องให้ทราบ
ทางกรมฯ แนะนำให้โทรบอกจส. 100
กับร่วมด้วยช่วยกัน


อ่านเต็มๆๆได้ที่...http://webboard.kmutt.ac.th/viewtopic.php?t=2396&sid=f5537ebb38c1873017b7a29bc7681cb0

happy on March 20, 2009, 02:12:17 PM
 :D เดี๋ยวนี้ก็มีวิธีแปลกๆเรื่อยๆ :D