เท่าที่ได้คุยกับทหารในหลายๆ จุดส่วนใหญ่ไม่ใช่คนในพื้นที่่ทั้งนั้นเลย แต่ขออาสามาลงพื้นที่
พี่สองคนนี้เพื่อนที่มาด้วยกัน โดนยิงตายไปสองคนแล้ว เลยถามเค้าว่าไม่กลัวเหรอ
เค้าบอกไม่กลัว และจะขออยู่ที่นี่ต่อไป เค้าอยู่กันมา 5 ปีแล้วค่ะ...ขอบคุณทหารไทย
ได้แวะเอาขนมและของเล่นไปแจกเด็กๆ ด้วยค่ะ ดีใจกันใหญ่เลย เห็นว่าไม่มีคนจากข้างนอกเข้ามาในพื้นที่นานมากแล้ว
ช่วงที่อยู่ที่นั่น ตื่นเต้นตลอดเวลาเลยค่ะ กลัวว่าจะไม่ได้กลับมา สงสารชาวบ้าน สงสารทหาร
ได้แต่ภาวนาขอให้สงบซะที อย่ามีการสูญเสียอีกเลย...อยากให้คนไทยทุกคนรักกัน อย่าเอาเรื่องของศาสนามาก่อให้เกิดความขัดแย้งเลย
หลังจากนี้นุ้ยเองจะยังทำโครงการอย่างต่อเนื่องนะคะ จะรวบรวมขนมและของเล่นส่งไปให้กับเด็กๆ ที่นั่น ต่อไปเรื่อยๆ
สิ่งของที่ส่งไปอาจจะช่วยอะไรได้มาก แต่ขอแค่ให้พวกเค้าได้รู้ว่ายังมีคนห่วงใยพวกเราเสมอ เพื่อให้เค้ามีแรงสู้ต่อไปก็พอแล้วค่ะ
แล้วหวังว่าจะได้มีโอกาสไปที่ยะลา กับนาราธิวาสต่อไป ใครสนใจร่วมทำบุญด้วยกัน เชิญที่
https://www.facebook.com/songjaipaitai นะคะ